Bertrand Bonello, L’ apollonide (Οίκος ανοχής, 2011)

Bertrand Bonello, L’ apollonide (Οίκος ανοχής, 2011)
http://stradafilms.gr/films/46

Τη ζωή σε ένα πορνείο πολυτελείας στο τέλος του 19ου αιώνα στο Παρίσι παρουσιάζει ο Μπερτράν Μπονελό στην ταινία του «Οίκος ανοχής». Αυτό που προσπαθεί να δείξει είναι οι διάφορες πλευρές της ζωής των γυναικών μέσα στο πορνείο, τους έρωτες που αναπτύσσονται με πελάτες, τις διαστροφές κάποιων από αυτούς, οι κίνδυνοι και οι διαψεύσεις, οι σεξουαλικές ασθένειες, η απελπισία και η τρυφερότητα των γυναικών μεταξύ τους, που προσπαθούν να παρηγορήσουν η μια την άλλη. Αυτό που μου έκανε όμως εντύπωση είναι ότι σε ένα πορνείο πολυτελείας οι πόρνες θα έπρεπε να βγάζουν αρκετά λεφτά. Ο Μπονελό τις παρουσιάζει όμως αιωνίως χρεωμένες, και περίπου φυλακισμένες μέσα στο πορνείο. Το ότι αγοράζουν με δικά τους λεφτά τα καλλυντικά τους δεν μου φαίνεται επαρκής αιτία. Ακόμη βλέπουμε μια δεκαεξάρα που μπαίνει με τη θέλησή της στο πορνείο, δεν σπρώχνεται από την οικογένειά της ή από κανένα προστάτη. Θέλει να φυλακισθεί εθελοντικά; Δεν ξέρω αν όλα εκείνα στα οποία αναφέρεται ο Μπονελό στην ταινία του αντιστοιχούσαν στην τότε πραγματικότητα. Πάντως είναι συγκινητική.
Υπάρχει και ένας αναχρονισμός στην ταινία. Βλέπουμε τις γυναίκες να χορεύουν μεταξύ τους μπλουζ. Η μουσική που ακούγεται είναι το Nights in white satin των Moody blues, τραγούδι του 1967. Δεν είναι όμως αναχρονισμός η μουσική από την Κάρμεν, και η άρια από μια άλλη όπερα που δεν μπόρεσα να ταυτοποιήσω.