Masoud Atyabi, The cockfight

Masoud Atyabi, The cockfight (2009)

  Θυμάμαι που έλεγα παλιά ότι από όλα τα είδη των ταινιών μόνο μια κωμωδία θα μπορούσα να ανεχθώ, όσο κακή και αν είναι.

  Παλιά. Γιατί εδώ και πάρα πολλά χρόνια δεν αντέχω να δω μια κακή κωμωδία, ακόμη και μια μέτρια. Και τέτοιες είναι οι χολιγουντιανές. Και έτσι δεν μπορώ να πω ότι δεν ήταν έκπληξη για μένα να δω καπάκι δυο σπαρταριστές ιρανικές ταινίες. Για την προηγούμενη έκανα ανάρτηση το πρωί. Ήταν η «Δεν είμαι μπάτσος». Σήμερα είδα την «Κοκορομαχία», η οποία ήταν εξίσου απολαυστικότατη. Είχε μάλιστα ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω του θέματος.

  Το ζευγάρι είναι τσακωμένο. Ο ένας κατηγορεί τον άλλο ότι είναι ανεπρόκοπος. Μέχρι που, πάνω στον καυγά, ο άντρας προτείνει να αλλάξουν ρόλους, για να δει πόσο σκληρή είναι η δουλεία του, να διευθύνει ένα μπαρ. Της γυναίκας της καλαρέσει η ιδέα, και τη δέχεται. Για πλάκα το είπε ο άντρας της, αλλά τι να κάνει. Και με την αλλαγή αυτή των ρόλων, ο άνδρας στο σπίτι να ασχολείται με το νοικοκυριό και τα δυο τους παιδιά και η γυναίκα να διευθύνει ένα τσούρμο ανδρών που – ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στο Ιράν – δεν τους αρέσει καθόλου η ιδέα να δέχονται διαταγές από μια γυναίκα, ξετυλίγεται μια σειρά σπαρταριστά επεισόδια. Δεν φανταζόμουν ότι θα γελούσα τόσο πολύ και μ’ αυτή την ταινία. Όμως ήταν εξίσου απίθανη.