Μια ακόμη ταινία με
θέμα τον πατριωτισμό του σοβιετικού πολίτη στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Ο
γεωργιανός Rezo Chkheidze
γυρίζει την ταινία το 1965, πριν τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, πριν τη
διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και πολύ πριν τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο γερο-πατέρας πηγαίνει στο νοσοκομείο που βρίσκεται
τραυματισμένος ο γιος του. Οδηγός τανκς, θα μάθουμε αργότερα ότι προήχθη σε
ανθυπολοχαγό. Μεγάλο ταξίδι, θα το πραγματοποιήσει απρόθυμα. Όταν φτάνει όμως στο
νοσοκομείο του λένε ότι ο γιος του έχει αποθεραπευτεί και έχει πάρει εξιτήριο.
Πού έχει πάει; Πού αλλού, στη μονάδα του. Ετοιμάζεται για την επιστροφή, αλλά ένας
στρατιώτης τον πληροφορεί ότι η μονάδα του βρίσκεται πάρα πολύ κοντά. Θα πάει
να τον βρει. Θα εμπλακεί σε μια μάχη, ο πατριωτισμός του θα φουντώσει και θα
πιέσει τον υπεύθυνο αξιωματικό να ενταχθεί στη μονάδα σαν στρατιώτης. Στο τέλος
τον βλέπουμε παρασημοφορημένο να κατευθύνεται με τη μονάδα του στο Βερολίνο. Εισβάλλουν
σε μια πόλη στην οποία οι γερμανοί αντιστέκονται σθεναρά. Κάποιοι απ’ αυτούς
βρίσκονται σε ένα κτίριο, στον τελευταίο όροφο του οποίου βρίσκονται παγιδευμένοι
ρώσοι. Η μονάδα του θα λάβει την εντολή να καθαρίσει την εστία αυτή από τους αντιστεκόμενους
γερμανούς. Θα καταλάβουν το ισόγειο και τον πρώτο όροφο, πριν δοθεί εντολή για
δίωρη παύση πυρός, καλώντας τους γερμανούς να παραδοθούν. Στο διάστημα αυτό θα
διαπιστώσει ότι στον τέταρτο όροφο βρίσκεται ο γιος του. Θα μιλήσουν. Οι
γερμανοί δεν παραδίδονται. Στην τελική επίθεση ο γιος θα σκοτωθεί.
Ωραία ταινία, με αρκετά κωμικά αλλά και συγκινητικά
επεισόδια, σαν αυτές του παλιού καλού σοβιετικού κινηματογράφου. Πολύ μας άρεσε.
Posts
No comments:
Post a Comment