Θα ξεκινήσουμε απ’ αυτό.
Τα δυο αδέλφια κάθονται στην παραλία, στην
Καζαμπλάνκα. Ο μεγάλος αδελφός διαβάζει ένα βιβλίο. Ο μικρός ένα κόμικς. Ο
μεγάλος αδελφός του μιλάει γαλλικά. Ο μικρός απαντάει αραβικά. Ο μεγάλος
επιμένει στα γαλλικά. Ο μικρός του κάνει παρατήρηση:
–Τα γαλλικά είναι η
γλώσσα των πλουσίων εδώ. Δεν πρέπει να τα μιλάς.
–θα αλλάξεις γνώμη, το
ξέρω. Δεν παθαίνεις τίποτα με το να μιλάς γαλλικά. Μπορεί να σε βοηθήσει να
πετύχεις. Θέλεις να μείνεις στο Μαρόκο; Να ξοδέψεις όλη σου τη ζωή εδώ;
–Είμαι μαζί σου. Γιατί να
αφήσω το Μαρόκο; Για να πάω πού;
–Πάω για μια βουτιά, λέει
ο μεγάλος αδελφός μετά από κάποια δευτερόλεπτα σιωπής και τον αφήνει. Ο μικρός
από περιέργεια κοιτάζει να δει τι βιβλίο διαβάζει. Δεν είναι Μπαλζάκ, δεν είναι
Σταντάλ, δεν είναι Φλωμπέρ. Είναι Nikos Kazantzaki. Και το έργο είναι Le Christ recrucifié.
Τον Abdellah Taia τον έχουμε ξαναδεί χωρίς να το ξέρουμε. Το ανακαλύψαμε στο βιογραφικό του.
Ομοφυλόφιλος, εμφανιζόταν στο ντοκιμαντέρ του Parvez Sharma Jihad for love.
Και ο ήρωάς του είναι ομοφυλόφιλος. Στο
δεύτερο μέρος της ταινίας, δέκα χρόνια μετά, τον βλέπουμε να σερβίρει έναν
Ελβετό τουρίστα. Κάνουν σχέση. Αφού παρεμβάλλεται ένα αφηγηματικό κενό, τον
βλέπουμε στη Ζυρίχη, σε ένα πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών. Συναντάει τυχαία
αυτό τον Ελβετό. Αυτός τον κατηγορεί ότι τον εγκατέλειψε, ότι τον χρησιμοποίησε
για να έλθει στη Γενεύη. Θα το παραδεχτεί.
Όντως του έπαιξε μεγάλη πουστιά.
Posts
No comments:
Post a Comment