Staffan Lindberg, Once upon a time in Phuket (En gang i Phuket) (2012)

Staffan Lindberg, Once upon a time in Phuket (En gang i Phuket) (2012) 

  Είναι η τρίτη φορά που είδα αυτή τη θαυμάσια σουηδική κωμωδία.

  Ο Σβεν θα κάνει το μεγάλο βήμα, την εξέγερση. Θα παρατήσει τη δουλειά του και θα πάει στην εξωτική Ταϋλάνδη. Θέλει να ζήσει σε ένα ήσυχο περιβάλλον και να γράψει ένα μυθιστόρημα. Εκεί θα συναντήσει την Gitte, μια αλλοπαρμένη και ξετρελαμένη με τα ινδικά, γιόγκα κ.λπ. και θα τα φτιάξει μαζί της. Όμως αυτή που θα τον μαγέψει είναι η Anja, που με δυο φίλες της θα κάνει κι αυτή εκεί τις διακοπές της, μακριά από τον φίλο της τον οποίο έχει βαρεθεί και του ζητάει να κάνουν μια «παύση» για να δουν αν αντέχει ο δεσμός τους. Και εκεί που χωρίζει όμορφα και ωραία ο Σβεν με τη φίλη του και τα φτιάχνει μαζί της, τα πράγματα περιπλέκονται γιατί οι φίλες της τής ετοίμασαν μια έκπληξη. Ευχάριστη νόμιζαν, αλλά καθόλου ευχάριστη για την ίδια. Της κάνουν ένα δώρο σε μια τεράστια συσκευασία. Περίεργο δώρο. Το ανοίγει και από μέσα ξεπετάγεται ο φίλος της.

  Περιπλοκές, περιπλοκές, θα γυρίσει στη Σουηδία, όμως η ερωτική απογοήτευση του Σβεν θα αποτελέσει την πηγή έμπνευσης για το μυθιστόρημά του. Σ’ αυτό εξιστορεί τη σχέση του με την Anja. Το στέλνει σε διάφορους εκδότες. Ένας απ’ αυτούς ενθουσιάζεται. Πιο πρώτα βέβαια είχε ενθουσιαστεί η Anja, που είναι η αναγνώστρια (αυτή που διαβάζει τα χειρόγραφα και εισηγείται την έκδοσή τους ή όχι) του εκδοτικού του οίκου. Αλήθεια, γιατί έδωσε αυτό το τέλος; Γιατί δεν αγωνίστηκε να κερδίσει αυτή που αγαπούσε;

  Κάνω δεν κάνω σπόιλερ το τέλος το μαντεύετε. Αλλά, όπως έχω ξαναγράψει, σε μια κωμωδία αυτό που μετράει δεν είναι τόσο το στόρι όσο τα χιουμοριστικά επεισόδια και οι κωμικές ατάκες. Και ήταν πράγματι εκπληκτικές.

  Είδα και έπαθα να πείσω το γιο μου να τη δούμε. Είδε τη χαμηλή βαθμολογία της «μάζας», που έτσι κι αλλιώς είναι φειδωλή όταν βαθμολογεί μη αγγλόφωνες ταινίες, μόλις 5,7 (εγώ έβαλα τώρα 9) και είχε τις αμφιβολίες του. Φυσικά συμφώνησε μαζί μου ότι είναι καταπληκτική κωμωδία· για τα γούστα μας. Γιατί, όπως έχω βαρεθεί να γράφω, «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα». Να το μεταφράσουμε και στα λατινικά, de gustibus non est disputandum.