Μάριος Πιπερίδης, Αναζητώντας τον Χέντριξ (2017)

Μάριος Πιπερίδης, Αναζητώντας τον Χέντριξ (2017)

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Ναι, για τον Τζίμι Χέντριξ πρόκειται, μόνο που είναι cd, θα φυγαδευτεί (smuggling, που είναι ο αγγλικός τίτλος) στα κατεχόμενα, ενώ σε όλο το έργο βλέπουμε την προσπάθεια του Αδάμ Μπουσδούκου, φίλου του Φατίχ Ακίν ο οποίος συχνά τον χρησιμοποιεί στις ταινίες του, να φυγαδεύσει από τα κατεχόμενα το σκυλάκι του τον Τζίμη.

  Γιατί να τον φυγαδεύσει;

  Γιατί ο Τζίμη του ξέφυγε και πέρασε τα σύνορα, και η επιστροφή του τώρα είναι δύσκολη, επειδή ψηφίστηκε νόμος με τον οποίο απαγορεύονται να μεταφέρονται ζώα, φυτά ή τρόφιμα από τα κατεχόμενα, από το φόβο της εξάπλωσης τυχόν επιδημίας. Στην προσπάθειά του να τον φέρει πίσω θα εμπλέξει και δυο άλλους, το γιο ενός τούρκου έποικου και ένα τουρκοκύπριο. Και βέβαια θα μπλέξουν όλοι τους άσχημα.

  Τυπικός αντιήρωας ο Μπουσδούκος, αποτυχημένος μουσικός, φτωχός (η σπιτονοικοκυρά του ετοιμάζεται να του κάνει έξωση), εγκαταλειμμένος από την γκόμενα, ελπίζει να κάνει την τύχη του στην Ολλανδία. Και ο γιος του τούρκου έποικου το ίδιο όνειρο έχει, να φύγει για την Ευρώπη.

  Μάθαμε και πράγματα που δεν τα ξέραμε. Αλήθεια, υπάρχει περίπτωση οι έποικοι να γυρίσουν στην Τουρκία; Οι τουρκοκύπριοι, λέει, δεν τους θέλουν καθόλου, τους ονομάζουνε «Τίζα», κούτσουρα που ξέβρασε η θάλασσα από την Τουρκία. Καλά, ο πατέρας του ήθελε και ήλθε, δεν τον έστειλαν με το ζόρι, παρόλο που σίγουρα του έδωσαν κίνητρα, όμως ο γιος τι φταίει;

  Πολύ ωραία κωμωδία, στην οποία την παράσταση την κλέβει κυριολεκτικά το σκυλάκι.

  Μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη που έδωσε ο σκηνοθέτης στον Γιάννη Κοντό εδώ.