Benjamín Naishat, Κόκκινη έκπληξη (Rojo, 2018)

Benjamín Naishat, Κόκκινη έκπληξη (Rojo, 2018)

  Από χθες στους κινηματογράφους.

  Έχω μια ειδική αγάπη για την Αργεντινή, που περιλαμβάνει βέβαια και τον κινηματογράφο. Ο λόγος; Ο παππούς μου ξενιτεύτηκε εκεί κάπου το 1915. Έστελνε χρήματα τα πρώτα χρόνια στη γιαγιά μου, να αναθρέψει τη μητέρα μου και το θείο μου, αλλά μετά σταμάτησε. Κάποιοι είπαν ότι έκανε εκεί καινούρια οικογένεια, όπως και τόσοι άλλοι. Ίσως να υπάρχουν ξαδέλφια μου και ανίψια μου στην Αργεντινή. Έψαξα λίγο, δεν βρήκα όμως ίχνη.

  Το έργο είναι ένα περίεργο θρίλερ. Δεν βλέπουμε τους «κακούς» να τιμωρούνται, όπως δεν τιμωρήθηκαν και οι πραξικοπηματίες. Η υπόθεση διαδραματίζεται το 1975, ένα χρόνο πριν το πραξικόπημα το Χόρχε Βιντέλα. Η δικτατορία του ανατράπηκε ένα χρόνο μετά την ανακατάληψη των Φώκλαντ από τους Άγγλους το 1982.

  Η ταινία κυρίως προσωπογραφεί τα πρόσωπα του έργου. Κεντρικό πρόσωπο είναι ο δικηγόρος Κλαούντιο Μοράν. Αξιοσέβαστος, θα προβεί σε δυο ενέργειες που θα τον αμαυρώσουν στη συνείδησή μας. Η παρέα των νεαρών είναι χειρότερη. Ανάμεσά τους και ο φίλος της κόρης του. Η «εξαφάνιση» ενός άλλου νεαρού από αυτούς προσημαίνει τις αθρόες εξαφανίσεις που θα σημειωθούν κατά τη διάρκεια τη δικτατορίας. Όσο για τον αρσενικό Νικολούλη που θα ανακαλύψει την ενοχή του Μοράν, θρησκόληπτος καθώς είναι, δεν θα τον καταγγείλει. Η πατρίδα θα τον χρειαστεί σε λίγο, του λέει.

  Καλογυρισμένη ταινία, κρατάει αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του θεατή αμέσως από την αρχή. Όσο για την απουσία της ποιητικής δικαιοσύνης, προσημαίνει επίσης την ατιμωρησία των πραξικοπηματιών. Ο Μοράν, αφού έκανε πέντε χρόνια φυλακή και κάποιες μέρες σε κατ’ οίκον περιορισμό μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1983, μόλις το 2010 καταδικάστηκε σε ισόβια, για να πεθάνει τρία χρόνια αργότερα στη φυλακή. Στη βικιπαίδεια διαβάζω: An autopsy revealed he died from multiple fractures and internal hemorrhaging caused by having slipped in a prison shower on May. Αυτά τα πολλαπλά κατάγματα και η εσωτερική αιμορραγία, υποθέτω, δεν οφείλονταν στο πέσιμο. Κάποιοι τον εκδικήθηκαν για τα βασανιστήρια που υπέστησαν χιλιάδες συμπατριώτες τους, πιθανόν και οι ίδιοι, πληρώνοντάς τον με το ίδιο νόμισμα.