Γιάννης Παπαδάκος, Bachelor 3 (2018)

Γιάννης Παπαδάκος, Bachelor 3 (2018)

  Επιτυχημένο το Bachelor, μετά το 1 και το 2 είχαμε το 3. Το δύο, παρά τη χαμηλή βαθμολογία του στο IMDb πρέπει να είχε εισπρακτική επιτυχία για να βγει και το τρία.

  Και αυτό έχει χαμηλή βαθμολογία, όμως εμένα μου άρεσε. Οι κωμωδίες, να το ξαναγράψω, είναι στην κορυφή των ειδολογικών μου προτιμήσεων. Όμως φαίνεται έχω ιδιόρρυθμα γούστα, γιατί βραβευμένες κωμωδίες όπως το «Οικογένεια Βαν Πετενγκεμ» δεν μου άρεσαν, ενώ άλλες που τις έθαψαν, εμένα μου άρεσαν. Θυμάμαι την κόντρα που είχα στην ομάδα σινεφίλ του facebook, που μου την έπεσαν άγρια γιατί τόλμησα να γράψω ότι μου άρεσε το «Αιγαίο: SOS». Επειδή λοιπόν το «The bachelor 3» μου άρεσε, δεν πρόκειται να κοινοποιήσω την ανάρτησή μου σ’ αυτή την ομάδα, οι φεησμπουκικές κόντρες δεν μου αρέσουν καθόλου.

  Ο Τζίμι παντρεύεται, και βέβαια η παλιοπαρέα δεν γίνεται να απουσιάσει από το γάμο του. Η νύφη δεν είναι κρητικιά, είναι από τη Αφρική, και εκεί έχουν άγρια έθιμα. Αλίμονο στο γαμπρό αν…

  Και πάλι ο γαμπρός θα στήσει τη νύφη. Είναι επείγον: πρέπει να σώσουν το φίλο τους που έχει πέσει θύμα απαγωγής. Ποιος τον έχει απαγάγει; Η πρώην του. Οι νυν των υπόλοιπων θα τρέξουν να βρουν τους προκομένους τους, για να μάθουν σε τι έχουν εμπλακεί.

  Σε τι;

  Τους κυνηγάει η ρώσικη μαφία για κάτι κλεμμένα διαμάντια (φταίνε τα αφρικανικά έθιμα), τους κυνηγάει ο πεθερός (τόλμησε να αφήσει την κόρη του στα κρύα του λουτρού;), και τέλος τους κυνηγάει ο καλλιεργητής παπαρούνας με τους δικούς του (εξαιρετικός στο ρόλο του ο Τάσος Παλατζίδης), γιατί νομίζει ότι του έκλεψαν τους σπόρους. Τελικά θα βρεθούν σφιχτοδεμένοι με το φίλο τους. Η πρώην του σκοπεύει να τον εκδικηθεί, και αυτόν και αυτούς μαζί. Πώς; Θα τους βιάσουν (εν τάξει, δεν θα φτάσουν μέχρι εκεί) οι φίλες της (Το διάβασα μαθητής, έναν παπά τον είχε βιάσει κάποια. Ήταν παπάς γι’ αυτό το κατήγγειλε).

  Τελικά μόνο σεξ δεν θα δούμε, θα δούμε όμως όλα τα υπόλοιπα, καταδίωξη, άγριο κυνηγητό με αυτοκίνητα, ενώ θα πέσουν και κάποιοι πυροβολισμοί. Και βέβαια, όπως και οι προηγούμενες ταινίες, είναι ένας ύμνος στη φιλία (Έχω δει και δυο γερμανικές κωμωδίες, «Lammbock» και «Lommbock», η δεύτερη sequel της πρώτης, επίσης ένας ύμνος στη φιλία). 

  Εν τάξει, δεν ήταν Γούντι Άλεν (τον θεωρώ κορυφαίο), δεν ήταν ξεκαρδιστική (ούτε και ο Γούντι Άλεν είναι), όμως την είδα πολύ πολύ ευχάριστα.