Πιέρρος Ανδρακάκος, Αιγαίο SOS (2018)

Πιέρρος Ανδρακάκος, Αιγαίο SOS (2018)

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Μια παραλλαγή του «Λούφα και παραλλαγή» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Πιέρρου Ανδρακάκου. Φαίνεται ότι το να βλέπουμε τις ταλαιπωρίες των φαντάρων μας καθισμένοι εκ του ασφαλούς μπροστά στις οθόνες, μικρές ή μεγάλες, αποτελεί μια πρώτης τάξεως απόλαυση για μας.

  Μια βραχονησίδα εμφανίζεται μετά από ένα μεγάλο σεισμό μεταξύ Ρόδου και Τουρκίας. Σε ποιον ανήκει;

  Μα σ’ αυτόν που θα προλάβει να πατήσει πρώτος το πόδι του.

  Έλα όμως που προλαβαίνουν και το πατάνε και οι δυο ταυτόχρονα, Έλληνες και Τούρκοι, καθένας από τη μεριά του;

  Ένα μικρό όρυγμα τους χωρίζει.

  Εμείς θα παρακολουθήσουμε αρκετά αστεία επεισόδια με τους Έλληνες, κυρίως με τον Αθερίδη που τον έχει παρατήσει η γκόμενα και κάνει σαν τρελός, αλλά σε κάποια απ’ αυτά θα εμπλακούν και οι Τούρκοι. Θα κάνει την εμφάνισή της μια ελληνοϊταλίδα σεισμολόγος, απόλυτα φυσικό, και ένας κινέζος με πραμάτειες στο καΐκι του, ε, και αυτό απόλυτα φυσικό. Θα δούμε και το μοτίβο «Τα σύνορα της αγάπης» που πολύ με συγκινεί, για προσωπικούς λόγους. Στο αεροδρόμιο Μπαράχας στη Μαδρίτη, πριν δεκατέσσερα χρόνια, συνάντησα ένα ζευγάρι, ένα Έλληνα αστυνομικό και μια τουρκάλα φοιτήτρια που έκανε το μεταπτυχιακό της στη Μαδρίτη. Είχαν γνωριστεί στην Κωνσταντινούπολη. Ο φουκαράς, δεν πρόλαβε να πατήσει το πόδι του στη Μαδρίτη και άρπαξε ένα γερό κρύωμα. Η φοιτήτρια του έκανε τη νοσοκόμα. Τώρα επέστρεφε κι αυτός στην Ελλάδα.

  Πώς να εξελίχθηκε άραγε η σχέση τους;

  Αλλάχ οίδε.

  Ακούσαμε και μια ωραία ατάκα, από τον μαύρο της παρέας: -Τι στο διάβολο την ήθελα την υπηκοότητα;

  Ε, ας πρόσεχε.

  Τελικά ποιος θα πάρει τη βραχονησίδα, οι Έλληνες ή οι Τούρκοι;

  Για να μάθετε δεν έχετε παρά να παρακολουθείτε καθημερινά τις ειδήσεις.

  Πλάκα κάνω, δεν έχετε παρά να δείτε την ταινία· στην οποία ελπίζω στο μεταξύ να έχουν συγχρονίσει τους υπότιτλους οι οποίοι ήταν εντελώς ασυγχρόνιστοι στη δημοσιογραφική προβολή. Και καλά με τα αγγλικά, όλοι λίγο πολύ ξέρουμε, αλλά με τα τούρκικα;

  Παρά λίγο να ξεχάσω την άλλη ατάκα. Ένας από την παρέα σχολιάζει τα ελληνικά του ηπειρώτη: -Καλύτερα καταλαβαίνω τον Κινέζο από εσένα.

  Κι εγώ το ίδιο, και φαντάζομαι δεν ήμουν ο μόνος. Θα μπορούσαν να βάλουν υπότιτλους και στις δικές του ατάκες. Και, τώρα το σκέφτηκα, καθώς είμαι κρητικός, ο Ανδρακάκος θα μπορούσε να είχε βάλει τον Γιάννη Παπαδάκη, τον κρητικό της παρέας, να μιλάει κρητικά με τον ηπειρώτη, και να έχουμε μια μίνι Βαβυλωνία.