Book review, movie criticism

Saturday, November 28, 2020

Βασίλης Μαζωμένος, Γραμμές (2017)

Βασίλης Μαζωμένος, Γραμμές (2017)

 


  Οι «Γραμμές» είναι η δεύτερη ταινία του Βασίλη Μαζωμένου που βλέπουμε μετά την «Εξορία», την οποία είδαμε το καλοκαίρι στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ιεράπετρας, διαδικτυακά βέβαια.

  Στη συνείδησή μας έχουμε ότι η ματαίωση, η απώλεια, η ήττα, η κατάθλιψη και γενικά τα προβλήματα της ζωής πλήττουν τα χαμηλά στρώματα. Ο Μαζωμένος μας λέει ότι μπορούν να πλήξουν εξίσου και τα ανώτερα, τα ανώτατα, ακόμη και τον αρχηγό ενός κράτους, όπως θα δούμε σε ένα από τα τελευταία επεισόδια. Το επεισόδιο αυτό όπως και το επεισόδιο με τον αστυνομικό που δεν μπορεί να συμμετέχει στους ξυλοδαρμούς, θα τα δείξει με ένα εντελώς σουρεαλιστικό τρόπο.

  Επτά ιστορίες ματαίωσης μας αφηγείται ο Μαζωμένος, που έχουν σχεδόν όλες τους το κοινό σημείο ότι τα άτομα που τους πλήττει καταφεύγουν στην γραμμή…

  Μα πώς τη λένε αυτή τη γραμμή;

  Για να το ψάξω στο διαδίκτυο.

  Τελικά είναι διάφορες Γραμμές ψυχολογικής Υποστήριξης, για νέους, για γονείς, σε σχέση με τον κορονοϊό…

  Πριν συνεχίσω να σας πω ότι πριν τέσσερα χρόνια πραγματοποίησα ένα όνειρο ζωής, να διαβάζω τα ομηρικά έπη στο πρωτότυπο, πρώτα την «Ιλιάδα» και μετά την «Οδύσσεια». Μάλιστα τόσο πολύ με ενθουσίασαν, που τα διάβασα δυο φορές.

  Θα σας παραθέσω ένα απόσπασμα από την ανάρτηση που έκανα για την «Ιλιάδα».

  «Ο χυλός είναι ο κυκεώνας, που αργότερα απέκτησε τη μεταφορική σημασία με την οποία τον χρησιμοποιούμε σήμερα.

  Δυστυχώς ο Όμηρος δεν λέει  τις αναλογίες. Εγώ έβαλα 100 γραμμάρια τυρί παρμεζάνα, γιδίσιο δεν βρήκα στα σουπερμάρκετ, και κάπου 130 κριθάλευρο, ό, τι μου είχε μείνει από αυτό που έφερα από την Κρήτη. Ανακάτεψα με κρασί «Ηρακλής», για να ταιριάζει. Το κρασί έπεσε λίγο μπόλικο, ίσως έπρεπε να βάλω πραγματικό «κρασί» και όχι «οίνον», δηλαδή να βάλω και λίγο νερό. Πάντως μου άρεσε. Αυτό είναι φαγητό για ήρωες, όχι σπανάκια και μπούρδες».

  Το πιάσατε;

  Είπα να δοκιμάσω με τη γραμμή που μου φαινόταν η πιο κατάλληλη: Για τον κορονοϊό (10306).

  Είμαι ψυχαναγκαστικά φιλαλήθης, γι’ αυτό δεν μπορώ να γράψω μυθιστόρημα (ο πατέρας μου μου έλεγε να αφήσω αυτές τις «ψευτιές» και να διαβάζω τα μαθήματά μου), και ζητώ συγνώμη από την κοπέλα, νοερά βέβαια (δεν τολμώ να την ξαναπάρω τηλέφωνο) που την παραμύθιασα με ένα σύνδρομο περίπου αγοραφοβίας, ότι φοβάμαι να πάω να ψωνίσω μήπως κολλήσω κορονοϊό, πράγμα που μπορεί να με οδηγήσει στο θάνατο από ασιτία.

  Η κοπέλα, προσηνής, με μια γλυκιά, καθησυχαστική φωνή, μου έδωσε συμβουλές πώς να το διαχειριστώ, βασικά να τηρώ τα μέτρα προστασίας ώστε να μη φοβάμαι. Τι να πουν όμως στη γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης σε κάποιον που η γυναίκα του έχει καρκίνο, που αντιμετωπίζει φοβερό οικονομικό πρόβλημα, έχει πουλήσει σχεδόν όλα του τα έπιπλα, το σπίτι θα του το πάρουν, και δεν έχουν να φάνε;

  Η πιο χαρακτηριστική ιστορία που δείχνει το πόσο μπορεί να πληγούν τόσο οι κάτω όσο και οι πάνω είναι η ιστορία με την απόλυση. Η προϊσταμένη έχει εντολή να απολύσει ένα ποσοστό υπαλλήλων. Άγχος, ποιους να απολύσει, ίσως η γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης μπορέσει να τη βοηθήσει.

  Θα την δούμε να απολύει έναν υπάλληλο στο τμήμα της, βρίσκοντας μια πρόφαση. Αμέσως μετά ο διευθυντής απολύει αυτήν.

  Το αφεντικό δεν έχει να πληρώσει τους εργάτες. Τη γη του θα του την κατάσχουν.

  Η υποκατάσταση σεξουαλική ικανοποίηση, η σεξουαλική ματαίωση, βρίσκονται μέσα στις ιστορίες του Μαζωμένου.

  Πιο συγκινητική απ’ όλες είναι η ιστορία του παππού με τον εγγονό του, που είναι ντυμένος batman.

  Με μια έξυπνη «σκηνική» οικονομία ο Μαζωμένος «κολλάει» τις συνδιαλέξεις με τη γραμμή υποστήριξης αναχρονικά μέσα στα πλάνα, ακουστικά.

  Μεγάλα πλάνα, λιτά, εξπρεσιονιστικά σκηνικά, νυχτερινές σκοτεινές λήψεις, κλειστοφοβικές σε εσωτερικούς χώρους, υποβάλλουν το αίσθημα της απαισιοδοξίας που αποπνέουν οι ιστορίες αυτές.  

  Αυτό κι αν έχει πλάκα. Αντιγράφω από το ενημερωτικό κείμενο για την ταινία.

  «Κατά τις πρόβες της τελικής σκηνής, ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί παραλίγο να συλληφθούν από την αστυνομία, καθώς η αστυνομία θεώρησε -προτού συνειδητοποιήσει ότι επρόκειτο για γύρισμα κινηματογραφικής σκηνής- ότι ήταν μια πραγματική συμμορία νεοναζί που διαδήλωνε εναντίον των προσφύγων».

  Τους νεοναζί αυτούς τους ακούμε να ουρλιάζουν σαν λύκοι.

  Μα καλά, έχουμε και έλληνες γκρίζους λύκους;

  Έλληνες γκρίζοι λύκοι με τούρκους γκρίζους λύκους. Πώς θα λήξει άραγε ο αγώνας;

  Γιατί πρώτοι οι έλληνες γκρίζοι λύκοι;

  Μα γιατί θα παίξουν στην έδρα τους.

    Η πολυβραβευμένη ταινία «Γραμμές» του Μαζωμένου προβάλλεται μέχρι αύριο (33ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου) στις 10.00. Αν διαβάσετε αυτή την ανάρτηση μέχρι τότε προλαβαίνετε να τη δείτε. Πρέπει όμως να κάνετε εγγραφή. Πατήστε εδώ. Τουλάχιστον μη χάσετε την ταινία του «Η 10η μέρα», που θα είναι διαθέσιμη από την Κυριακή στις 10.00 μέχρι τη Δευτέρα στις 10.00 πατώντας εδώ.

 

 

No comments: