Book review, movie criticism

Friday, November 6, 2020

Gennaro Nunziante, Πού πάω θεέ μου; (Quo Vado, 2016)

Gennaro Nunziante, Πού πάω θεέ μου; (Quo Vado, 2016)

 


  Το «Πού πάω θεέ μου» είναι από τις ταινίες που σνομπάρουν οι κριτικοί και λιγότερο το μη μεσογειακό κοινό (6,6 στο IMDb). Το μεσογειακό κοινό έβαλε 4 αστεράκια στο Αθηνόραμα. Εγώ, αν και κινηματογραφικός κριτικός, είμαι «από τη μεριά του κοινού» (για να παραφράσω τον Προυστ), εδώ μόνο του μεσογειακού, για να δηλώσω ότι η ταινία μου άρεσε πάρα πολύ, όπως και οι άλλες τρεις του δίδυμου Gennaro Nunziante και Checco Zalone. Τις είδα όλες, όμως έγραψα μόνο για τις δυο, το «Τι όμορφη μέρα» και το «Ο θεός να  βάλει το χέρι του» γιατί τις άλλες δυο τις είδα όταν δεν είχα πάρει ακόμη στα ζεστά τον κινηματογράφο ώστε να ασχοληθώ με την κριτική.

  Προχθές πήγα στο φίλο μου το Γιώργο για να δούμε ταινία με τον βιντεοπροβολέα που μόλις είχε αγοράσει. 178 ευρώ, καμιά σχέση με τα 1200 τόσα ευρώ που έδωσα εγώ για τον δικό μου, για να κάνω πρωτοποριακό μάθημα στην Εξομοίωση, με power point και video clips, το 2000.

  Είχαν δει την ταινία και είχαν ενθουσιαστεί, αλλά την έβαλε να την ξαναδούμε μέχρι να ετοιμάσει η γυναίκα του το δείπνο. Σε είκοσι λεπτά ήταν έτοιμο. Φάγαμε κανονικά, ήπιαμε κοινωνικά, και στη συνέχεια είδαμε την ταινία «Τι όμορφη μέρα», για την οποία είχα γράψει. Είδαμε στη συνέχεια ένα χιουμοριστικό video-clip στο youtube και το Λεωνίδα Κλάδο σε κάποια συρτά του, όμως δεν έπαιρνε για παραπάνω γιατί στις δώδεκα έπρεπε να είμαι σπίτι. Πρώτη φορά που δυσκολεύτηκα να βρω πάρκινγκ, έφτασα σπίτι δώδεκα και δέκα. Αναρωτιόμουν τι θα γινόταν αν με σταμάταγε κανείς αστυνομικός. Είδα και κάποιους νέους να κουβεντιάζουν του καλού (δηλαδή του κακού) καιρού, γράφοντας στα … την απαγόρευση της κυκλοφορίας μετά τις 12. Τώρα βέβαια που αναρτώ η απαγόρευση αυτή είναι άνευ νοήματος, αφού από αύριο έχουμε ξανά lock down.

  Πότε θα ξαναδούμε ταινία στο σπίτι του Γιώργου;

  Πότε θα λήξει το lockdown;

  Κάτι μου λέει ότι δεν θα λήξει στο τέλος του μήνα αλλά θα ανανεωθεί και για τον επόμενο, και για τον μεθεπόμενο… όπως ανανεώνεται τώρα πια και η άδεια οδήγησής μου κάθε τρία χρόνια.

  Προλάβαμε τουλάχιστον και είδαμε αυτή.

  Είχα ήδη πάρει την απόφασή μου, θα ξαναέβλεπα το «Πού πάω θεέ μου» από εκεί που το είχαμε σταματήσει, αλλά και το «Πέφτω από τα σύννεφα».  

  Απολύσεις στο δημόσιο, αλλά με κομψό τρόπο: Δίνουν μια μεγάλη αποζημίωση για να υποβάλλει την παραίτησή του ο δημόσιος υπάλληλος.

  Ο Κέκο Τζαλόνε όμως δεν έχει σκοπό να υποβάλλει την παραίτησή του.

  Πώς να τον αναγκάσουν;

  Στέλνοντάς τον, με απόσπαση, στα πιο απίθανα μέρη. Τα βγάζει πέρα μια χαρά, όμως στην αρκτική όπου τον στέλνουν για να προστατεύσει, ως κυνηγός, μια ερευνητική ομάδα από τις αρκούδες, θα τα χρειαστεί. Όμως όχι για πολύ, γιατί εκεί θα συναντήσει τον έρωτα της ζωής του, τη Βαλέρια.

  Το ότι η Βαλέρια έχει τρία παιδιά από προηγούμενες σχέσεις της, όλα από διαφορετικό πατέρα και διαφορετική θρησκεία (έχω ξεχάσει τίνος γιος ήταν ο πιο μικρός, που όταν τον ρώτησε ο Κέκο γιατί δεν κάνει προσευχή στο τραπέζι όπως οι άλλοι δήλωσε άθεος).

  Ο Κέκο νοσταλγεί την πατρίδα του και θα πείσει τη Βαλέρια να τον ακολουθήσει. Όμως αυτή δεν αντέχει τη ζωή εκεί, και τον εγκαταλείπει. Αργότερα μαθαίνει ότι βρίσκεται στη Νότια Αφρική μέλος μιας ΜΚΟ και ότι είναι έγκυος. Το παιδί φυσικά είναι δικό του.

  Θα πάει να τη βρει, όμως ξανά θα υπάρξει ένταση στις σχέσεις τους μέχρι να αποφασίσει επί τέλους να «ξετρουπώσει» από το δημόσιο (η ατάκα είναι του Βουτσά, όμως δεν θυμάμαι από ποια ταινία: «Άπαξ και τρούπωσα, τρούπωσα».

  Πού τρούπωσε;

  Αν θυμάμαι καλά σε μια θέση στο Δημόσιο.

  Έψαξα στο google και βρήκα όχι μόνο από ποια ταινία ήταν η ατάκα («Ένα έξυπνο μούτρο») αλλά και την ατάκα σε video-clip. Όμως δεν ήταν για θέση στο Δημόσιο, αλλά για θέση σε μια εταιρεία.

  Η ταινία ξεκινάει in media res.

  Τον Κέκο τον έχουν συλλάβει ιθαγενείς. Ετοιμάζονται να τον σκοτώσουν (θυμήθηκα μια γελοιογραφία: ο φύλαρχος στον εξερευνητή, πριν τον βάλουν στο καζάνι που βράζει: «Και μια και πάσχετε από ζάχαρο θα σας κάνουμε κρεμ καραμελέ»). Ζητάει να τον λυπηθούν, και τους αφηγείται την ιστορία του.

  Έτσι δημιουργείται ένα ψευδοσασπένς.

  Γιατί ψευδοσασπένς;

  Γιατί στην κωμωδία τα σασπένς είναι ψευδοσασπένς, ξέρουμε ότι όλα θα έχουν ευτυχή έκβαση.

  Απολαυστικότατη ταινία. Τα κωμικά επεισόδια και οι κωμικές-σατιρικές ατάκες δεν σε άφηναν κυριολεκτικά να κάνεις διάλειμμα από τα γέλια.

 

 

No comments: