Book review, movie criticism

Thursday, August 10, 2017

Gennaro Nunziante, Sole a Catinelle (Και ο θεός να βάλει το χέρι του, 2013)

Gennaro Nunziante, Sole a Catinelle (Και ο θεός να βάλει το χέρι του, 2013)




  Από σήμερα στους κινηματογράφους.
  Κάλιο αργά παρά ποτέ, ανακάλυψαν επί τέλους τον Gennaro Nunzuante και τον Checco Zalone, οι οποίοι έκαναν τέσσερις από τις πιο καταπληκτικές κωμωδίες που είδα ποτέ. Η μια προβλήθηκε επίσης πρόσφατα, το «Τι όμορφη μέρα».
  Το δίδυμο εδώ είναι πατέρας και γιος. Ο πατέρας βρίσκεται σε διάσταση με τη μητέρα του, αφού οδήγησε το νοικοκυριό τους σε πλήρη χρεοκοπία, αγοράζοντας με πίστωση ελπίζοντας ότι οι δουλειές του (πωλητής ηλεκτρικών σκουπών) θα πήγαιναν πάντα καλά. Αλλά σταμάτησαν να πηγαίνουν όταν του τέλειωσαν οι συγγενείς.
  Υπόσχεται στο γιο του να τον πάει διακοπές αν πάρει σε όλα τα μαθήματα δέκα. Σπάει ο διάολος το πόδι του και παίρνει πράγματι δέκα. Τι να κάνει; Τον παίρνει για διακοπές. Πού; Σε ένα χωριό όπου βρίσκεται μια θεία του που είχε να τη δει χρόνια. Τσιγκούνα η θεία του, θα αρχίσουν τα πρώτα προβλήματα με τον μικρό. Είναι έτοιμος να τον εγκαταλείψει πηγαίνοντας για διακοπές με κάτι φίλους της μητέρας του, αλλά δεν το αντέχει βλέποντάς τον να κλαίει. Και η τύχη τους χαμογελάει. Η γνωριμία με μια πλούσια γυναίκα, που βρίσκεται σε διάσταση με τον άντρα της, θα τους κάνει να περάσουν υπέροχες διακοπές. Πώς έγινε η γνωριμία; Ο γιος του έκανε παρέα με το γιο της, που λόγω των ψυχολογικών του προβλημάτων είχε ένα χρόνο να μιλήσει και χάρη σ’ αυτή την επαφή μίλησε.
  Εν τάξει, να μη σας πούμε όλη την υπόθεση, σας υποσχόμαστε ότι αν την δείτε την ταινία θα γελάσετε με την καρδιά σας.

    Να μην το ξεχάσουμε, υπάρχει και ένα μήνυμα στην ταινία: Sole a catinelle, ήλιος στη βροχή. Ακόμη και στις μεγαλύτερες αναποδιές πάντα λάμπει η ελπίδα. Κοντολογίς, ποτέ δεν πρέπει να χάνουμε την αισιοδοξία μας.  

No comments: