Από σήμερα στους κινηματογράφους.
Έχω δει άλλες τέσσερις ταινίες του Michael Winterbottom, με τελευταία το «9 songs» (σ’ αυτή παραθέτω τους συνδέσμους για τις άλλες
τρεις. Φυσικά δεν αποκλείεται να έχω δει και άλλες, πριν αρχίσω να γράφω για
ταινίες, και δεν τις θυμάμαι).
Βλέπουμε και εδώ ένα δίδυμο (μόλις ανάρτησα
για ένα άλλο δίδυμο, Bud Spencer και Terence Hill), που μου θύμισε το «Εκείνος και εκείνος»
που βλέπαμε πριν χρόνια στην τηλεόραση. Οι δυο φίλοι, ο Steve Coogan και ο Rob Brydon, σε ένα
ταξίδι στην Ισπανία επισκέπτονται διάφορα μέρη αλλά κυρίως εστιατόρια, και
τρώγοντας λαχταριστά φαγητά συζητάνε για διάφορα ή παρωδούν διάφορα. Έξυπνοι
διάλογοι, εξαιρετικές μιμήσεις (Σον Κόνερι, Ντάστιν Χόφμαν, Γούντι Άλλεν,
Μάρλον Μπράντο, κ.ά). Ακούσαμε για τον Δον Κιχώτη και μάθαμε για τον Θερβάντες
πράγματα που δεν ξέραμε, καθώς και για άλλους συγγραφείς. Βέβαια, πρέπει να πω,
κάποια πράγματα δεν τα κατάλαβα, απλούστατα γιατί αγνοώ πρόσωπα και πράγματα
γνωστά στο αγγλόφωνο κοινό, και σίγουρα σε αρκετούς δικούς μας.
Θα ήταν κουραστικό το έργο αν δεν υπήρχε
εκείνη η σπιρτάδα των διαλόγων. Στο τέλος όμως μετατρέπεται σε κανονική ταινία
μυθοπλασίας, βλέποντας τους δυο φίλους στις σχέσεις τους με τους δικούς τους.
Χωρίς να πω ότι με ενθουσίασε, η ταινία μου
άρεσε αρκετά.
Posts
No comments:
Post a Comment