Βασίλης Μαζωμένος, Εξορία (2019)

Βασίλης Μαζωμένος, Εξορία (2019)

 

  Δυο ευχάριστες εκπλήξεις: η πρώτη, για πρώτη φορά δίπλα στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ της Ιεράπετρας που πραγματοποιείται κάθε καλοκαίρι έχουμε και φεστιβάλ ταινιών μυθοπλασίας. Η δεύτερη, λόγω κορονοϊού (ουδέν κακόν αμιγές καλού) οι ταινίες έχουν αναρτηθεί διαδικτυακά, οπότε μπορείτε να τις δείτε, όπως κι εγώ άλλωστε που φέτος το καλοκαίρι δεν κατέβηκα στην πατρίδα μου την Ιεράπετρα. Με ενδιαφέρουν οι μεγάλου μήκους μυθοπλασίας, και αυτές είναι τέσσερις. Ξεκινάμε με την «Εξορία» του Βασίλη Μαζωμένου.

  Η ταινία είναι σουρεαλιστική, αν και εγκιβωτισμένη μέσα σε ρεαλιστικά πλαίσια. Όμως αυτό το μαθαίνουμε στο τέλος, με ένα εφέ έκπληξης.

  Ο σουρεαλισμός της βρίσκεται κυρίως στην πλοκή, αλλά και στα πλάνα.

  Η πλοκή στην πραγματικότητα αποτελείται από επεισόδια με χαλαρή σύνδεση. Στα αρχικά επεισόδια ο Μαζωμένος σχολιάζει τον ρατσισμό και τον νεοναζισμό. Στη συνέχεια περνάμε σε ονειρικές καταστάσεις, όπως το επεισόδιο με τους μασκοφόρους. Με μουσική υπόκρουση το βαλς από τη «Λίμνη των κύκνων» του Τσαϊκόφσκι διασκευασμένο σε ελαφρά μουσική, βλέπουμε σκηνές που θυμίζουν περισσότερο τον «Καρυοθραύστη», όμως με έντονο ερωτισμό, ο οποίος εξάλλου είναι διάχυτος σε όλη την ταινία.

  Το επεισόδιο αυτό μου θύμισε πολύ το μυθιστόρημα της Ευγενίας Φακίνου «Ζάχαρη στην άκρη» με τις υλοποιήσεις ονείρων, καθώς και την ταινία του Feng Xiaogang που έχει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Το εργοστάσιο των ονείρων».

   Πολύ μου άρεσε το σατιρικό επεισόδιο με τον εργολάβο κηδειών, εντελώς γκροτέσκο.

  Το σουρεαλιστικό στοιχείο της ταινίας ενισχύουν τα παρέμβλητα ιντερμέτζα-πλάνα, σε αργή κίνηση και συχνά με θολή εικόνα.

  Ο Μαζωμένος έχει ακίνητη την κάμερά του η οποία βλέπει σαν θεατής τα διαδραματιζόμενα πάνω στη σκηνή. Επίσης δείχνει μεγάλη επιμέλεια για τα κάδρα του, τα περισσότερα από τα οποία τείνουν ή προς την αμφίπλευρο συμμετρία ή προς τη χρυσή τομή. Οι ευθείες είναι κυρίαρχες, καθώς τα πλάνα είναι σχεδόν όλα εσωτερικού χώρου.

  Και η μουσική υπόκρουση είναι εξαίσια, πολύ μου άρεσε.

  Παραλίγο να το ξεχάσω, ο Μαζωμένος είναι αρκετά αγγελοπουλικός, με τα μακρά πλάνα και την ελαχιστοποίηση του λόγου, πράγματα που δεν συναντάμε στους mainstream σκηνοθέτες.  

  Την ταινία μπορείτε να τη δείτε μέχρι το Σάββατο 8 Αυγούστου στις επτά το βράδυ, όπως και όλες άλλωστε, κάνοντας εγγραφή στην πλατφόρμα του Φεστιβάλ Ιεράπετρας. Μπείτε στην ιστοσελίδα και δείτε πώς. https://www.festivalierapetra.gr/index.php/el/plirofories/odigies-syndesis-stin-platforma