Ζόζεφ Χεπ, Οι περιπέτειες του Βιλλάρ (1924)

Ζόζεφ Χεπ, Οι περιπέτειες του Βιλλάρ (1924)

 

  Οι περιπέτειες του Βιλλάρ του Ζόζεφ Χεπ είναι η πρώτη ελληνική ταινία μυθοπλασίας που διασώθηκε. Είναι μια κωμωδία εικοσιδύο λεπτών (μπορείτε να τη δείτε στο youtube) στην οποία πρωταγωνιστεί ο Νικόλαος Σφακιανός/Σφακιανάκης (Φιοντόρ Νικολάγιεβιτς, πες μου αν έχετε καμιά συγγένεια). Τεμπέλης ο Νικολής, θα αργήσει να πάει στο καθαριστήριο όπου δουλεύει.

  Κάποια στιγμή βλέπει να περνάει μια ωραία γυναίκα, της κολλάει, αυτή φεύγει, και την παίρνει στο κατόπιν. Θα παρακολουθήσουμε κάποια αστεία επεισόδια μέχρι να την καταφέρει. Θα περιηγηθούν στα αξιοθέατα των Αθηνών. Όμως, ενώ βρίσκονται καθισμένοι σε ένα μπαράκι, βλέπει κάποιον στον οποίο χρωστάει λεφτά και το βάζει στα πόδια.

  Θα τον δούμε στο καθαριστήριο όπου θα τα κάνει μαντάρα. Το ξεχασμένο σίδερο πάνω στο ύφασμα είναι ένα προβλέψιμο επεισόδιο. Θα τον απολύσουν. Μια κοπέλα που δουλεύει στο καθαριστήριο, τσιμπημένη προφανώς μαζί του, διαμαρτυρόμενη, θα υποβάλλει την παραίτησή της.

  Θα ψάξει να τον βρει. Μέχρι να τα καταφέρει θα δούμε την πιο απολαυστική ίσως σκηνή της ταινίας, ένα γαμήλιο τραπέζι, όπου στους μεσότιτλους θα διαβάσουμε και σόκιν σχόλια.

  Με το καπέλο και το μπαστούνι του Σαρλό είναι ολοφάνερο ότι ο Σφακιανάκης τον μιμείται. Το 1924 ο Τσάρλι Τσάπλιν ήταν ήδη διάσημος.