Chloe Zhao, Nomadland (2020)

Chloe Zhao, Nomadland (2020)

 

  Μετά τις ταινίες «Τραγούδια που μου δίδαξαν οι αδελφοί μου» και «Καλπάζοντας με το όνειρο» η Χλόη Τζάο γυρίζει τη «Χώρα των νομάδων».

  Ποια είναι αυτή η χώρα;

  Οι Ηνωμένες Πολιτείες. Μπορούν να τη διασχίσουν με τα τροχόσπιτά τους οπότε θέλουν, όμως…

  Δεν μπορούν να σταθμεύσουν όπου να ’ναι. Υπάρχουν ειδικοί χώροι όπου μπορούν να παρκάρουν και να μείνουν, πληρώνοντας νοίκι για τις όποιες διευκολύνσεις τους προσφέρονται.

  Ποιοι ζουν σε τροχόσπιτα;

  Άτομα που δέχτηκαν χτυπήματα από τη μοίρα. Ένα από αυτά τα άτομα είναι και η Φερν. Η εταιρεία που δούλευε μαζί με τον άντρα της έκλεισε, έμειναν χωρίς δουλειά. Όταν αυτός πέθανε πούλησε ό,τι είχε και δεν είχε και αγόρασε ένα τροχόσπιτο.  

  Δύσκολο να βρεις δουλειά, το τροχόσπιτο προσφέρει μια επί πλέον δυνατότητα: Δεν βρίσκεις σε ένα μέρος; Πηγαίνεις σε άλλο. Μια από τις δουλειές που θα βρει η Φερν είναι σε ένα τέτοιο χώρο στάθμευσης τροχόσπιτων.

  Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους έξι κεντρικούς χαρακτήρες μόνο οι τρεις είναι επαγγελματίες ηθοποιοί, οι άλλοι τρεις είναι πρόσωπα που ζουν τη νομαδική ζωή του τροχόσπιτου. Ένας από αυτούς είναι ο Bob Wells, an American vandweller, YouTuber and author, αντιγράφω από το βιογραφικό του στη βικιπαίδεια. Παίζουν με τα πραγματικά τους ονόματα, όμως, φαντάζομαι, η ιστορία τους στην ταινία δεν είναι και η πραγματική. Η Swanki έκανε εγχείρηση στον πνεύμονα, της αφαιρέθηκε ο καρκίνος όμως αργότερα έκανε μετάσταση στον εγκέφαλο. Οι γιατροί της δίνουν έξι με επτά μήνες ζωής. Δεν θέλει να τους περάσει στο νοσοκομείο, προτιμά το τροχόσπιτο. Όταν αργότερα πεθαίνει, οι φίλοι της στη νομαδική αυτή ζωή πενθούν το θάνατό της μπροστά σε μια μεγάλη φωτιά. Όσο για τον Bob, αυτός αφιέρωσε τη ζωή του στην υποστήριξη των νομάδων, ζώντας κι αυτός μια νομαδική ζωή, μετά την αυτοκτονία του γιου του. Αντί να αυτοκτονήσει και ο ίδιος, λέει, προτίμησε αυτή την δραστηριότητα, να βοηθάει τους άλλους, τιμώντας έτσι τη μνήμη του γιου του.

  Αυτό που βλέπουμε στην ταινία είναι η συναδελφικότητα των νομάδων, η προθυμία τους να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο. Εξάλλου είναι αναγκαίος όρος για την επιβίωσή τους.

  Δεν θα γράψουμε τις περιπέτειες της Φερν, μπορείτε να τις διαβάσετε στο σχετικό λήμμα της βικιπαίδειας. Η ταινία πάντως τελειώνει όπως με τις ταινίες του Τσάρλι Τσάπλιν, αλλά με μια διαφορά: εκείνος χάνεται στο βάθος του δρόμου πεζός, αυτή με το τροχόσπιτό της. Η νομαδική ζωή της συνεχίζεται.

  Εξαιρετική στην ερμηνεία της η Frances McDormand, το δυνατό ατού της ταινίας.

  Όχι μόνο.

  Έλεγα βλέποντάς τη, μα τι εξαιρετική που είναι αυτή η μουσική!

  Σπάνια θα ψάξω για το άτομο που την υπογράφει, αφού συνήθως μου είναι άγνωστος. Δεν θα έψαχνα και τώρα, όμως, βλέποντας τα γράμματα τέλους παρόλο που έπεφταν πάνω σε μαύρο φόντο και όχι πάνω σε κάποιο κάδρο ή πλάνο μόνο και μόνο για να απολαύσω τη μουσική, είδα το όνομα αυτού που την υπογράφει: Ludovico Enaudi. Έτσι κατάλαβα γιατί μου άρεσε τόσο.