Σταύρος Τορνές, Μπαλαμός (1982)

Σταύρος Τορνές, Μπαλαμός (1982)

 

  Με ρώτησε ο φίλος μου ο Ahr Nor αν είδα την ταινία. -Γιατί; -Να μου πεις τι γνώμη έχεις γι’ αυτήν. -Θα τη δω και θα σου πω.

  Και την είδα.

  «Η εποχή των τσιγγάνων» λίγο πιο νότια, στην Ελλάδα, όχι ταινία μυθοπλασίας αλλά ντοκιμαντέρ.

    Μπαλαμός, διαβάζω στο διαδίκτυο, σημαίνει «Υποκείμενο που ζει με τα παραμύθια στα γύφτικα».

  Ο Σταύρος Τορνές, με υλικό από ένα ντοκιμαντέρ που δεν προβλήθηκε ποτέ, έφτιαξε ένα παραμύθι. Με αφηγηματικό ιστό τον Μπαλαμό (τον υποδύεται ο ίδιος ο Τορνές) που γυρνάει στους τσιγγάνους για να αγοράσει ένα άλογο, ο Τορνές φτειάχνει μια ποιητική ταινία, με επεισόδια αλλά και με πλάνα-εικόνες, ιδιαίτερα στο δεύτερο μισό του έργου. Ο Μπαλαμό ταξιδεύει όχι μόνο μέσα στο χώρο (τον βλέπουμε στην Αφρική) αλλά και μέσα στο χρόνο (τον βλέπουμε την εποχή του Χριστού).

  Σίγουρα είναι μια ενδιαφέρουσα ταινία.  

 

  My friend Ahr Nor asked me if I had seen the movie. -Why; -Tell me what you think of it. - I will see it and I will tell you. And I saw it. "Time of the gypsies" a little further southern, in Greece, not a fiction film but a documentary. Balamos, I read on the internet, means "Someone that lives with fairy tales" in Gypsy. Stavros Tornes, with material from a documentary that was never shown, made a fairy tale. With a narrative web, Balamos (played by Tornes himself) who travels among the gypsies to buy a horse, Tornes makes a poetic film, with episodes and shots, especially in the second half of the movie. Balamos travels not only in space (we see him in Africa) but also in time (we see him in the era of Jesus Christ). Definitely an interesting movie.