Εμίρ Κουστουρίτσα, Να μου το υποσχεθείς (Promise me this, 2007)

Εμίρ Κουστουρίτσα, Να μου το υποσχεθείς (Promise me this, 2007)

 

  Τι να του υποσχεθεί;

  Ότι θα φέρει μια νύφη από την πόλη όπου θα πάει να πουλήσει την αγελάδα. Είναι γέρος, από στιγμή σε στιγμή μπορεί να πεθάνει, τι θα απογίνει ο εγγονός μόνος του;

  Πάει στην πόλη, χαζεύει με τις γκόμενες που περνάνε από δίπλα, αλλά τα βήματά του θα τον οδηγήσουν σε μια, και εκεί θα σκαλώσει.

  Θέλεις να με παντρευτείς; Της λέει κρεμασμένος ανάποδα, από το μπαλκόνι της.

  Και βέβαια θέλει, αλλά δεν είναι τρόπος αυτός. Πρέπει γονατιστός να τη ζητήσει σε γάμο (αυτό δικό μου).

  Είναι μεγαλύτερή του, όπως και η Ida από τον Zare στο «Μαύρη γάτα, άσπρος γάτος», όμως εξίσου όμορφη (μάλλον πιο όμορφη, θα ’λεγα) από την Ida.

  Δεν μπορεί να υπάρξει ταινία χωρίς περιπλοκές, και εδώ οι περιπλοκές εκτυλίσσονται σε αστυνομικό θρίλερ. Θα πέσει πολύ πιστολίδι. Η μητέρα της, μπλεγμένη στα χρέη, θα δουλέψει σαν πόρνη στο μπαρ του κακού, ο οποίος την εκβιάζει να του δώσει την κόρη της για να ξοφλήσουν.

  Ασφαλώς θα αστειεύεται.

  Δεν αστειεύεται καθόλου. Την απαγάγει. Με απειλές την σπρώχνει στο δωμάτιο όπου θα δεχθεί τον πελάτη. Θα ακριβοπληρωθεί. Αν ο πελάτης θέλει εξτρά υπηρεσίες από το κανονικό πρόγραμμα θα πληρώσει όσα του ζητήσει, και θα είναι όλα δικά της.

  Μπα, δεν φαίνεται να τσιμπάει, απεναντίας είναι γεμάτη αγωνία. Μέχρι που καταφτάνει ο Tsane και τη σώζει.

  Ξεχάσαμε να πούμε ότι τη λένε Jasna, Καθαρή.

  Και πήγε αυτό το τομάρι να τη μολύνει.

  Και εδώ θα δούμε ζώα να παρελαύνουν κάτω από τους ήχους μιας ξέφρενης μουσικής (Ο Αντονιόνι, διαβάζω σε σχόλιο φίλου μου σε άλλη ανάρτηση, σηκώθηκε και έφυγε, δεν άντεχε αυτό το θόρυβο). Μεταιώρηση δεν θα δούμε, όμως θα δούμε τον μπάτμαν, σαν λάιτ μοτίβ, να εμφανίζεται ιπτάμενος κατά διαστήματα στην ταινία.

  Δεν είναι μόνο η ξέφρενη μουσική, είναι και η ξέφρενη φαντασία του Κουστουρίτσα, που τον κάνει μοναδικό στο χιούμορ του.

  Από τα επεισόδια θα αναφέρω μόνο εκεί που ο Τσάνε ευνουχίζει τον κακό, και η αγαπημένη του γαλοπούλα κράζει απελπισμένη. Καταλαβαίνετε τι εννοώ.

  Αντί για end στο τέλος της ταινίας διαβάζουμε happy end.

  Μα είναι δυνατόν να μην είναι happy end όταν έχουμε διπλό γάμο;

  Ναι, υπάρχει και το ειδύλλιο του παππού με μια γειτόνισσα.

  Και τελειώσαμε, επί τέλους, με τον Κουστουρίτσα. Έχω γράψει ήδη για το ντοκιμαντέρ του «El Pepe: μια εξαιρετική ζωή» και θα αναρτήσω αμέσως μετά, ενώ για το «On the milky road» ανάρτησα πριν πεντέμισι χρόνια. Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για τον «Maradona».