Book review, movie criticism

Thursday, February 17, 2022

Emir Kusturica, El Pepe: una vida suprema (2018)

Emir Kusturica, El Pepe: una vida suprema (2018)

 


  Τελειώσαμε με τον Κουστουρίτσα. Την τελευταία ταινία μυθοπλασίας του «On the milky road» την είδαμε πριν τεσσεράμισι χρόνια, και την προτελευταία, «Promise me this», χθες.

  Το προηγούμενο ντοκιμαντέρ ήταν για τον «Maradona», ενώ το «El Pepe: μια υπέρτατη ζωή» είναι και η τελευταία ταινία του.

  Όχι, αυτό το ντοκιμαντέρ, σε αντίθεση με τις «Σούπερ 8 ιστορίες» με ενδιέφερε πάρα πολύ, και δεν έβλεπα την ώρα να το δω.

  Ποιος είναι ο Ελ Πέπε;

  Ο πρόεδρος της Ουρουγουάης στην πενταετία 2010-2015.

  Ποια είναι η ιστορία του;

  Ήταν ηγετικό στέλεχος της πιο επιτυχημένης οργάνωσης ανταρτών πόλεων. Και λέω πιο επιτυχημένης γιατί είχε πλατιά λαϊκή υποστήριξη, σε αντίθεση με τη RAF και τη δική μας 17 Νοέμβρη. Επίσης ήταν πιο πολυμελής, με αποτέλεσμα να δίνει αποφασιστικά κτυπήματα. Μάλιστα μια πόλη την είχαν καταλάβει για πέντε ολόκληρες ημέρες, ενώ οι δικοί μας αντάρτες του Ποδιά κράτησαν την Ιεράπετρα μόνο για μια μέρα.

  «Τα ξαδελφάκια μας οι Τουπαμάρος», μου είπε ο φίλος μου ο… που με στρατολόγησε στη Νέα Αριστερά.

  Εκταξάδελφα και βάλε, διαπίστωσα μετά.

  Εκείνη την εποχή διάβασα και το βιβλίο του Ρεζί Νεμπρέ για τους Τουπαμάρος.

  Θαύμασα τον επαναστάτη που αφιέρωσε τη ζωή του για την επανάσταση κάνοντας χρόνια φυλακή, και που έδινε το 90% του μισθού του για ένα πρόγραμμα στέγασης αστέγων.

  Μα γιατί δεν επανεξελέγη;

  Διάβασα τη βιογραφία του στη βικιπαίδεια.

  Το σύνταγμα της Ουρουγουάης απαγορεύει να εκλέγεται δυο συνεχόμενες φορές κάποιος πρόεδρος. Τον διαδέχτηκε ο προκάτοχός του.

  Και μια ερώτηση του Κουστουρίτσα:

  -Μετανιώνεις για κάτι στη ζωή σου;

  -Ναι, που δεν απέκτησα παιδιά.

  Το μεγαλείο της πατρότητας.

  Αγαπημένη φίλη μου είπε πριν πέντε μέρες:

  -Θέλω σαν τρελή να κάνω παιδί.

  Το μεγαλείο της μητρότητας.

 

 

No comments: