Sergei Gerasimov, Νέα φρουρά (Молодая гвардия, 1948)

Sergei Gerasimov, Νέα φρουρά (Молодая гвардия, 1948)

 

Από σήμερα στο Στούντιο

 

  Μετά τη «Ζόγια» έχουμε μια ακόμη ταινία για τους κομσομόλους που αγωνίστηκαν στα μετόπισθεν, τη «Νέα φρουρά», μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Αλεξάντρ Φαντέγιεφ, που αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα.

  Η ταινία ήταν να προβληθεί μέσα στην καραντίνα. Αγόρασα το μυθιστόρημα για να κάνω τη σύγκριση με την ταινία, όπως κάνω πολύ συχνά. Η προβολή της αναβλήθηκε, και έτσι δεν το διάβασα. Τώρα συνειδητοποιώ ότι δεν έχω χρόνο να το διαβάσω. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να (ξανα)διαβάσω τους ρώσους κλασικούς.

  Η δράση τοποθετείται το 1942. Ο κόκκινος στρατός έχει εγκαταλείψει το Κρασνοντόμ, για λόγους στρατηγικής. Κάποιοι από τους κατοίκους καταφέρνουν να ξεφύγουν, όμως πολλοί αναγκάζονται να γυρίσουν πίσω όταν τα γερμανικά αεροπλάνα τους πολυβολούν. Μαζί τους και μια ομάδα νεαρών κομσομόλων.

  Στήνουν μια αντιστασιακή οργάνωση, την «Νέα Φρουρά». Θα καταφέρνουν να συνδεθούν με τους παρτιζάνους και στο εξής θα παίρνουν απ’ αυτούς εντολές. Μοιράζουν αντιφασιστικά φυλλάδια, ελευθερώνουν μια ομάδα κρατουμένων, κρεμάνε έναν προδότη,  καίνε το αρχηγείο των γερμανών για να καταστραφούν οι φάκελοι όπου βρίσκονται καταγραμμένα άτομα που σκοπεύουν να τα στείλουν στη Γερμανία σαν εργάτες (τελικά δεν είδα το «Κορίτσι Νο. 217» του Μιχαήλ Ρομ, που αναφέρεται σε αυτούς τους εργάτες. Το youtube έχει μεν ρώσικους υπότιτλους, όμως αυτοματοποιημένους. Όσοι έχετε δει ταινία με αυτοματοποιημένους υπότιτλους ξέρετε ότι είναι πολύ κουραστικό).

  Κατεβάζουν την γερμανική σημαία και βάζουν τη σοβιετική (το έκανε και σε μας εδώ ο Γλέζος με τον Σιάντο, στην Ακρόπολη, δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που διαβάζει αυτές τις γραμμές και δεν το ξέρει), βάζοντας όμως σημείωμα ότι η ταράτσα έχει υπονομευθεί με εκρηκτικά, για να διστάσουν οι γερμανοί να την κατεβάσουν.

  Η ταινία μου θύμισε το «No regrets for our youth» του Ακίρα Κουροσάβα, τον οποίο βλέπω πακέτο. Η κοπέλα προτιμούσε τον ασυμβίβαστο, και απογοητεύθηκε όταν αυτός συμβιβάστηκε. Όμως η μεταμέλειά του ήταν φαινομενική. Το έκανε για να κερδίσει την εμπιστοσύνη της εξουσίας, πράγμα που κατάφερε, με αποτέλεσμα να τοποθετηθεί σε νευραλγικά πόστα. Έδινε πληροφορίες στον σοβιετικό κατάσκοπο Ζόργκε. Όμως εντοπίσθηκε και εκτελέστηκε. Και βέβαια η έκπληξη της κοπέλας ήταν μεγάλη όταν έμαθε την αλήθεια.

  Η οικογένεια δεν καλοδέχτηκε καθόλου την κοπέλα που την έστειλαν οι γερμανοί να μείνει σπίτι της. Και αυτή φαινομενικά έγινε φίλη τους, για να αποσπά πληροφορίες. Ήταν και αυτή κομσομόλα, στην «Νέα Φρουρά». Θα παίξει σημαντικό ρόλο στην πυρπόληση του γερμανικού αρχηγείου, απασχολώντας τους γερμανούς με το τραγούδι της στο θέατρο της πόλης. Φαντάζεστε την έκπληξη της οικογένειας αυτής όταν ήλθαν οι γερμανοί και τη συνέλαβαν.

  Σίγουρα είναι μια συναρπαστική ταινία, και έκανε τα περισσότερα εισιτήρια το 1948, τότε που προβλήθηκε.

  Παραλίγο να το ξεχάσω, η μουσική, όπως και στη «Ζόγια», είναι του Ντμίτρι Σοστακόβιτς.