Arnaud Desplechin, Αγάπη και μίσος (Frere et soeur, 2022)
Από σήμερα στους κινηματογράφους.
Αδελφός και αδελφή είναι ο γαλλικός τίτλος. Ένας αδελφός και μια αδελφή που το μίσος τους χώριζε εδώ και χρόνια. Όμως το αίμα νερό δεν γίνεται, δεν κάνω σπόιλερ, το τέλος είναι προβλέψιμο, θα φιλιώσουν. Αυτός, επιτυχημένος συγγραφέας. Αυτή, επιτυχημένη ηθοποιός.
Δεν είναι το μόνο θέμα στο έργο. Ξεχωρίζουν δυο με τη δραματικότητά τους. Το ένα είναι ο θάνατος. Είναι μια οδυνηρή εμπειρία να χάνεις τους γονείς σου, πολλοί την έχουμε ζήσει. Το άλλο είναι η βοήθεια στον συνάνθρωπο. Προσφέρει την προστασία της σε μια κοπελίτσα, ρουμάνα λαθρομετανάστρια, η οποία τη θαυμάζει. Μένει σε κοινωνικές δομές. Η καημένη, κάποια στιγμή μένει λιπόθυμη. Είχε δυο μέρες να φάει, της είχαν κλέψει το πορτοφόλι. Θα αναλάβει νυχτιάτικα, σε μια επικίνδυνη περιοχή, να βρει κάποιο σουπερμάρκετ ανοικτό για να της αγοράσει φαγητό.
Είναι αυτή που υποφέρει περισσότερο από τα δυο αδέλφια. Ζητάει από ένα φίλο της ψυχίατρο να της γράψει χάπια.
Και τα δυο αδέλφια θα τα δούμε σε υστερικά ξεσπάσματα. Η αγάπη τροφοδοτεί το μίσος που νιώθει ο ένας για τον άλλο.
Odi et amo λέει ο Κάτουλος, και φαίνεται ότι αυτό ισχύει όχι μόνο στις ερωτικές σχέσεις αλλά και στις αδελφικές.
Δεν είναι σταθερός ο δεσμός της, αυτό θα φανεί στο τέλος. Αυτός όμως έχει έναν σταθερό δεσμό με την Golshifteh Farahani, την ιρανή ηθοποιό που τόσο μου αρέσει. Διαβάζω πάντα τις αναρτήσεις της στο Instagram για την πρόσφατη εξέγερση στο Ιράν. Είχα σχολιάσει ότι δεν έχουν καμιά ελπίδα να ανατρέψουν το καθεστώς. Ο Σάχης, όταν είδε να πληθαίνουν οι νεκροί, σηκώθηκε και έφυγε. Όμως δεν υπάρχει κανένας ενδοιασμός να σκοτώνεις στο όνομα του Αλλάχ.
Αυτήν έβαλα στο frame, παρόλο που μου αρέσει πάρα πολύ η Μαριόν Κοτιγιάρ, η οποία σ’ αυτή την ταινία ήταν μόνιμα με ένα θλιμμένο χαμόγελο.
Η ταινία ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, όμως φαίνεται ότι δεν άρεσε στο πολύ κοινό, κρίνοντας από τη χαμηλή βαθμολογία της στο IMDb, 5,6.
To έχω πει τόσες φορές, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
Εμένα η ταινία μου άρεσε πάρα πολύ.
No comments:
Post a Comment