Arthur Penn, Το μεγάλο ανθρωπάκι (Little big man, 1970)
Οι Σαγιέν έδωσαν το όνομα «Μεγάλο ανθρωπάκι» στον Ντάστιν Χόφμαν, και οι Σιού το όνομα «Χορεύοντας με τους λύκους» στον Κέβιν Κόστνερ.
Το «Χορεύοντας με τους λύκους» με παρώθησε να ξαναδώ το «Μεγάλο ανθρωπάκι», μια ταινία που την είχα δει φοιτητής και μου άρεσε.
Από την ταινία θυμόμουνα μόνο δυο σκηνές: εκεί που ο Ντάστιν Χόφμαν λέει στον στρατηγό Κάστερ προς τα πού να πάει για να συναντήσει τους ινδιάνους, και εκεί που ο στρατηγός Κάστερ παραληρεί, βλέποντας τους άντρες του να αποδεκατίζονται από τους ινδιάνους.
Δεν θυμόμουνα καθόλου ότι ήταν κωμωδία, ή εν πάση περιπτώσει με πολλά κωμικά στοιχεία.
Και ίσως είναι η πρώτη ταινία που οι ινδιάνοι παρουσιάζονται ως οι καλοί και οι στρατιώτες οι κακοί.
Η γενοκτονία ήταν πραγματική: σκότωναν αδιάκριτα άνδρες, γυναίκες και παιδιά.
Μου έκανε εντύπωση το εκπληκτικό μακιγιάζ του Ντάστιν Χόφμαν. Υπερεκατοχρονίτης γέρος (121 χρονών διαβάζω στη βικιπαίδεια) αφηγείται την ιστορία της ζωής του σε έναν ιστορικό, ο οποίος την ηχογραφεί.
Πολύ μου άρεσε, ερμηνευτικά και όχι μόνο, η Φαίη Νταναγουέι.
7,5 η βαθμολογία της στο IMDb.
No comments:
Post a Comment