Jacques Tourneur, To αμάρτημα του παρελθόντος (Out of the past, 1947)

 

Jacques Tourneur, To αμάρτημα του παρελθόντος (Out of the past, 1947)

 

  Όπως αποφάσισα να δω την ταινία «D.O.A.» γιατί έκανε αναφορά σ’ αυτήν ο Πολ Όστερ στο βιβλίο του «Το ημερολόγιο του χειμώνα», έτσι αποφάσισα να δω και το «Αμάρτημα του παρελθόντος» γιατί έκανε αναφορά σ’ αυτό στην «Τριλογία της Νέας Υόρκης».

  Crime, drama, film noir χαρακτηρίζει την ταινία το IMDb, και σίγουρα είναι το αγαπημένο είδος του Όστερ. Και βέβαια είναι πάρα πολύ καλή ταινία, με βαθμολογία στρογγυλό οκτάρι.

  Και βέβαια μου άρεσε πολύ, καθώς μάλιστα παίζουν και δυο αγαπημένοι μου ηθοποιοί, ο Κερκ Ντάγκλας, ο κακός, και ο Ρόμπερτ Μίτσαμ, ο καλός.

  Η πλοκή στα αστυνομικά είναι ιδιαίτερα περί-πλοκη για να την παραθέσω έστω και σε περίληψη, όμως θα κάνω εντυπωσιακό σπόιλερ παραθέτοντας το τέλος, που επειδή ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό, από αυτό θυμήθηκα ότι είχα ξαναδεί την ταινία.

  Δυο γυναίκες είναι στη ζωή του Ρόμπερτ Μήτσαμ. Η Ανν είναι η τωρινή, με την οποία θα παντρευτούν, δίνοντας έτσι οριστικά τέλος στην προηγούμενη ζωή του. Την αρχή την έκανε με το να εξαφανιστεί από τις παλιές του γνωριμίες και να ανοίξει ένα βενζινάδικο. Όμως αυτές τον ανακαλύπτουν, και τον μπλέκουν πάλι σε περιπέτειες. Σ’ αυτές βρίσκεται και η δεύτερη γυναίκα, η Κάθη.

  Θα τα φτιάξει μαζί της.

  Η Κάθη θα σκοτώσει κάποιον που εμπλέκεται σε μια σκοτεινή υπόθεση, καθώς αυτός διαπληκτίζεται με τον Μίτσαμ. Δεν ήταν αναγκαίο, όμως τον πυροβόλησε και τον σκότωσε.

  Εγκαταλείπει τον Μίτσαμ για να ξαναγυρίσει στον πρώην της, από τον οποίο είχε κλέψει 40.000 δολάρια και εξαφανίστηκε. Ο Μίτσαμ υποχρεώθηκε απ’ αυτόν να ψάξει να τη βρει. Όμως την ερωτεύθηκε.

  Ξαναγυρίζει κοντά του για δεύτερη φορά, αφού έκλεψε τον πρώην της για δεύτερη φορά.

  Και όχι μόνο.

  Τον σκότωσε.

  Το μαθαίνει ο Μίτσαμ.

  Φαίνεται ειλικρινής, όμως μπορούσε να την εμπιστεύεται πια ο Μίτσαμ; Εξάλλου τον εκβιάζει να το σκάσουν μαζί και να αρχίσουν μια καινούρια ζωή, αλλιώς θα φορτώσει πάνω του τους φόνους.

  Πηγαίνουν για το αεροδρόμιο, όμως αυτός είχε τηλεφωνήσει στο μεταξύ στην αστυνομία. Όταν αυτή το αντιλαμβάνεται τον πυροβολεί και τον σκοτώνει. Αλλά θα σκοτωθεί και η ίδια από τα πυρά των αστυνομικών.

  Και το τέλος που με είχε εντυπωσιάσει:

  Την Ανν την φλερτάρει ένας παιδικός της φίλος, όμως αυτή τα έχει φτιάξει με τον Μίτσαμ. Όταν μαθαίνει τα νέα, ρωτάει τον κωφάλαλο υπάλληλό του στο βενζινάδικο αν όντως εξακολουθούσε να αγαπά την άλλη γυναίκα και σκόπευε να φύγει μαζί της.

  Ο κωφάλαλος της λέει, μετά από δισταγμό, ναι.

  Ψέματα.

  Θέλει να διευκολύνει μια καινούρια σχέση, με τον παιδικό της φίλο.