Phil Johnston, Rich Moore, Ραλφ εναντίον ίντερνετ (Ralph breaks the internet, 2018)

Phil Johnston, Rich Moore, Ραλφ εναντίον ίντερνετ  (Ralph breaks the internet, 2018)

  Εξακολουθεί να παίζεται στους κινηματογράφους.

  Δεν είμαι φαν των animation, αλλά βλέπω κατά καιρούς.

  Θα κάνω μια σύγκριση από τη θεωρία της λογοτεχνίας.

  Εξωδιηγητικό επίπεδο: οι παίχτες του video-game.

  Ενδοδιηγητικό επίπεδο: τα πρόσωπα του video-game.

  Τι γίνεται όταν τα πρόσωπα αυτά αποκτούνε αυτονομία;

  Μάταια το κορίτσι αγωνίζεται να οδηγήσει το αυτοκίνητο στην κούρσα του, η οδηγός του ακολουθεί τις οδηγίες του φίλου της του Ραλφ. Καθώς το κορίτσι προσπαθεί απεγνωσμένα να κατευθύνει την οδηγό ώστε να οδηγήσει το αμάξι της στη σωστή του πορεία χωρίς να τα καταφέρνει, σπάζει το τιμόνι της κονσόλας του παιχνιδιού. Χρειάζεται άλλο τιμόνι, κοστίζει ακριβά, ο ιδιοκτήτης του σκέφτεται ότι είναι καλύτερα να την αποσυνδέσει, εξάλλου είναι πολύ παλιά.

  Και τι θα απογίνουν οι παίχτες;

  Ο Ραλφ με τη φίλη του μπροστά στο ζοφερό μέλλον που τους περιμένει προσπαθούν να αποκτήσουν το πολύτιμο τιμόνι μέσω του ίντερνετ, μέσω e-bay.

  Βρίσκουν ένα και μοναδικό, αλλά από ένα λάθος δικό τους (από τα κωμικά στοιχεία της ιστορίας) θα τους στοιχίσει πανάκριβα. Κατοχυρώθηκε βέβαια σ’ αυτούς, αλλά πρέπει μέσα σε 24 ώρες να βρουν τα χρήματα.

  Θα συναντήσουν πολλές δυσκολίες μέχρι να τα βρουν. Ένας ιός που «αντιγράφει» τον Ραλφ είναι από τις πιο μεγάλες. Όμως θα βρουν και συμπαραστάτες στην προσπάθειά τους. Στο τέλος, φυσικά, θα τα καταφέρουν.