Book review, movie criticism

Sunday, January 6, 2019

Paul Schrader, Ακρότητες (First rerformed) 2017


Paul Schrader, Ακρότητες (First rerformed) 2017


  Δεν είναι πολλές οι ταινίες που έχω δει που να έχουν μια βαθιά θρησκευτικότητα. Με είχε εντυπωσιάσει, θυμάμαι, η ιρανική ταινία «Η Σάλμα και το μήλο».
  O Ethan Hawke είναι πάστορας σε μια παμπάλαιη εκκλησία που ονομάζεται First Reformed, και η οποία λειτουργεί κυρίως ως τουριστική ατραξιόν. Έχει όμως και το εκκλησίασμά της.
  Κουβαλάει μια τραυματική ιστορία. Παρότρυνε το γιο του να πάει στο Ιράκ όπου σκοτώθηκε, με αποτέλεσμα να τον παρατήσει η γυναίκα του. Ακόμη είναι πιθανόν να έχει καρκίνο.
  Η Amanda Seyfried, εκτός του ότι είναι έγκυος, αντιμετωπίζει πρόβλημα με τον άντρα της. Ακτιβιστής οικολόγος δεν θέλει το παιδί. Μια ανδρική εκδοχή της φραγκογιαννούς, με άλλα όμως επιχειρήματα, θέλει η γυναίκα του να κάνει έκτρωση. Ο κόσμος οδεύει σε μια οικολογική καταστροφή, τα παιδιά που θα γεννηθούν θα υποφέρουν.
  Οικολόγος και εγώ, με τρία βιβλία στο ενεργητικό μου, δεν συμμερίζομαι τις ακραίες απόψεις του. Όσο και αν απειλείται ο πλανήτης μας χρέος μας είναι να το προσπαθήσουμε, όχι να οδηγηθούμε στην α-γεννητικότητα, θεωρώντας τελεσίδικο το τέλος. Μια τέτοια στάση κρύβει μια ψυχοπαθολογία, η οποία στην περίπτωση του άνδρα της επιβεβαιώθηκε με την αυτοκτονία του.
  Το ειδύλλιο που θα αναπτυχθεί ανάμεσα στην Αμάντα και στον Ήθαν είναι ολότελα διακριτικό, το μαντεύομε περισσότερο παρά το βλέπουμε. Μόλις στο τέλος θα εκδηλωθεί απερίφραστα, όταν ο Ήθαν έχει εγκαταλείψει το σχέδιό του, παθολογικό και αυτό, να ανατιναχθεί ζωσμένος με τα εκρηκτικά που η Αμάντα είχε ανακαλύψει στο υπόγειο του σπιτιού τους, και τα οποία είχε σκοπό να χρησιμοποιήσει ο μακαρίτης πλέον άντρα της. Παραιτήθηκε απ’ αυτό όταν είδε την Αμάντα μέσα στο εκκλησίασμα (αποτελούνταν από διάφορες προσωπικότητες, πολιτικές και μη, που είχαν έλθει για τον εορτασμό των διακοσίων χρόνων της εκκλησίας), παρόλο που της είχε ζητήσει να μην έλθει. Μόλις στην τελευταία σκηνή θα εκδηλωθεί απερίφραστα ο έρωτας, καθώς θα αγκαλιαστούν και θα φιληθούν τρελά. Είχε προηγηθεί είναι οιονεί ερωτικό επεισόδιο, ποιητικότατο στη σουρεαλιστικότητά του.  
  Ο θρίαμβος του έρωτα πολύ μου άρεσε. Πολύ θα τον ήθελα και στο ιρανικό έργο.
  Μου ξέφυγε η ταινία στη δημοσιογραφική της προβολή και αποφάσισα να τη δω τώρα, όταν διάβασα ότι πολλοί κριτικοί την ψήφισαν σαν μια από τις δέκα καλύτερες ταινίες της χρονιάς.
  Όμως να κλείσω με μια ρήση από την ταινία: «Το κουράγιο είναι η λύση στην απόγνωση».
  Δεν φάνηκε να το έχει ο Ήθαν. Ήταν έτοιμος να αυτοκτονήσει πίνοντας κάποιο τοξικό υγρό, όταν είδε απέναντί του την Αμάντα. «Ο έρωτας είναι η λύση στην απόγνωση». Το κουράγιο είναι η αμέσως επόμενη λύση, αρκεί να έχεις το ψυχικό σθένος να το επιστρατεύσεις.   


No comments: