Για δεύτερη εβδομάδα
στους κινηματογράφους.
Σε πόλεμο βρίσκονται
εργαζόμενοι και αφεντικά.
Ένα εργοστάσιο μιας
γερμανικής εταιρείας που βρίσκεται στη Γαλλία ετοιμάζεται να κλείσει. 1100
εργαζόμενοι θα βρεθούν στο δρόμο. Ο λόγος; Δεν έχει, λέει, κέρδη, αν και τα
νούμερα αποδείχνουν το αντίθετο. Παρόλο που ο νόμος την υποχρεώνει να ψάξει για
αγοραστές ώστε οι εργαζόμενοι να μη βρεθούν στο δρόμο, αυτό που την ενδιαφέρει
πραγματικά είναι να το μεταφέρει στη Ρουμανία όπου υπάρχουν φτηνά εργατικά
χέρια. Αυτό κάνουν, άκουσα, και εταιρείες στην Αγγλία μετά το Brexit. Φυσικά υπάρχουν και ένα σωρό άλλες
που το κάνουν, είναι γνωστό αυτό. Να φάνε ψωμί και οι φτωχοί των φτωχών χωρών.
Σε όλη την ταινία
παρακολουθούμε τους αγώνες των εργαζόμενων. Ψυχή των κινητοποιήσεων είναι ο Βενσάν
Λαντόν. Οι αγώνες αυτοί είναι συγκρούσεις με την αστυνομία και συζητήσεις·
συζητήσεις με τους εργοδότες, συζητήσεις με την κυβέρνηση για να παίξει τον
διαμεσολαβητικό ρόλο που της απαιτείται θεσμικά, συζητήσεις μεταξύ τους για
συνέχιση ή μη του αγώνα, κ.λπ. Οι έντονοι διαξιφισμοί είναι αναπόφευκτοι, ενώ οι
ακραίες ενέργειες που θα ξεσπάσουν τελικά θα… Γενικά, κάθε ζήτημα που θα μπορούσε
να ανακύψει από μια τέτοια κατάσταση το αποτυπώνει ο Μπριζέ στην ταινία του.
Posts
No comments:
Post a Comment