Book review, movie criticism

Thursday, April 11, 2019

Αμάντα (Amanda 2018)


Mikhaël Hers, Αμάντα (Amanda 2018)


  Από σήμερα στους κινηματογράφους.
  Τελικά δεν είναι πάντα εύκολο να έχεις την φροντίδα παιδιών, ανεξάρτητα αν είναι δικά σου όπως στις ταινίες «Ένα όμορφο αγόρι» και «Η αδελφή μου», υιοθετημένα όπως στην ταινία «Στιγμιαία οικογένεια», ή έχεις αναλάβει την επιμέλειά τους όπως ο David την επτάχρονη Αμάντα μετά τον θάνατο της αδελφής του, στο μοτίβο άνδρας-μικρό κορίτσι που το είδαμε και στην ταινία του Βιμ Βέντερς «Η Αλίκη στις πόλεις». Χαμηλότονη, μινιμαλιστική, τρυφερή, χωρίς σασπένς και ανατροπές, ιδιαίτερα συγκινητική, δείχνει τα προβλήματα στη σχέση αλλά και τις τρυφερές στιγμές ανάμεσα στο μικρό κοριτσάκι που σ’ αυτή την τρυφερή ηλικία έχασε τη μητέρα του (ο πατέρας απών) και στον εικοσιδιάχρονο νεαρό, που σε αυτή την νεαρή ηλικία έχει κληθεί να αναλάβει μια μεγάλη ευθύνη, καθώς έχει και τα δικά του προβλήματα, τα επαγγελματικά και τα ερωτικά του. Με συγκίνησε ιδιαίτερα.  

No comments: