Mohammad Khaki, Paradoxical dream (2020)
Οι μικρού μήκους ταινίες δεν με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα, εκτός και αν είναι ιρανικές. Και το
«Παράδοξο όνειρο» είναι ιρανική.
Δεν θα συμφωνήσω μ’ αυτά που γράφει το IMDb. Ανάμεσα στην εισπνοή και την εκπνοή ενός τσιγάρου σίγουρα δεν βλέπεις όνειρο, αλλά και δύσκολα μπορείς να φαντασιωθείς όλα όσα φαντασιώνεται η γυναίκα σε αυτή την εννιάλεπτη ταινιούλα. Όμως κινηματογραφική αδεία όλα γίνονται.
Βλέπουμε τη γυναίκα σε διάφορα περιβάλλοντα. Τη βλέπουμε και σε νεαρή ηλικία. Τα πλάνα είναι ασύνδετα μεταξύ τους. Πρόκειται λοιπόν για κάτι σαν «σπουδή» μιας γυναίκας, όπως λένε στη ζωγραφική; Τι ενδιαφέρον μπορεί να έχει;
Το εφέ της έκπληξης έρχεται στο τελευταίο πλάνο: η γυναίκα είναι καθισμένη σε αναπηρική πολυθρόνα. Αναπολούσε στιγμές από τη ζωή της πριν μείνει ανάπηρη.
Posts
No comments:
Post a Comment