Jon Turteltaub, Πάμε χιόνι (Cool runnings, 1993)

Jon Turteltaub, Πάμε χιόνι (Cool runnings, 1993)

 

  Χαριτωμένη κωμωδία, παρόλο που το romance, το sine qua non (εκ των ων ουκ ανευ, για τους μη λατινομαθείς) στις κωμωδίες, απουσιάζει.

  Μια ατυχία στο τρέξιμο κάνει τους δρομείς να αλλάξουν προσανατολισμό. Αφού δεν μπορούν να συμμετάσχουν στους αγώνες δρόμου στους Ολυμπιακούς, θα δοκιμάσουν την τύχη τους στις ελκυθροδρομίες.

  Και πού το περίεργο;

  Είναι από τη Τζαμάικα (ένα μικρό νησί απέναντι από την Κούβα, στον κόλπο της Καραϊβικής), δεν έχουν δει ποτέ τους χιόνι. Είναι δυνατόν να τα καταφέρουν;

  Η ταινία είναι εμπνευσμένη από πραγματικό γεγονός.

  Θα δούμε όλα τα γνωστά κλισέ που βλέπουμε στις αμερικάνικες κωμωδίες.

  Ο προπονητής θα αρνηθεί να τους αναλάβει, αλλά θα σπάσουν την αντίστασή του.

  Ο πατέρας του Σάνκα έρχεται να τον πάρει από τον Καναδά αφού δεν φάνηκε να συγκινείται από το τηλεγράφημά του και να επιστρέψει, για να συναντήσει την άρνησή του.

  Ο Γιουλ Μπρίνερ (παρατσούκλι, το κεφάλι του είναι γουλί) δεν χωνεύει καθόλου τον Σάνκα. Στο τέλος βέβαια, μετά την επιτυχία τους, θα τους δούμε αγκαλιασμένους.

  Θίγεται και το θέμα του ρατσισμού. Και οι τέσσερις της ομάδας είναι αφροαμερικάνοι, που αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού (92%) της Τζαμάικα.

  Και βέβαια της εθνικής υπερηφάνειας που νιώθουν τόσο οι αθλητές που διακρίνονται και κερδίζουν μετάλλια, όσο και οι συμπατριώτες τους.

  Στο ρόλο του προπονητή είναι ο John Candy, που πέθανε μετά από ένα χρόνο, 43 χρονών, από καρδιακή προσβολή. Αγαπημένος ηθοποιός του γιου μου, που μου σύστησε και την ταινία. Είχαμε δει μαζί άλλες τρεις τέσσερις ταινίες του.

  Εν τάξει, δεν ξεράθηκα στο γέλιο, αλλά την είδα ευχάριστα αυτή την κωμωδία. Και είδα και ελκυθροδρομίες, που δεν είχα ξαναδεί.