Μένιου Καραγιάννη, Θολή γραμμή (2022)
Από σήμερα στους κινηματογράφους.
-Αγγελοπουλικός, σχολιάζει ο φίλος μου ο Γιάννης ο Πούλος με τον οποίο είδαμε μαζί την ταινία (Σύντροφος από τα παλιά, δημιουργός μιας Λέσχης Βιβλίου, που το σπίτι του δεν απέχει περισσότερο από τριάντα μέτρα από το δικό μου και που συχνά βλέπουμε μαζί ταινίες). Μεγάλα σε διάρκεια πλάνα, με τη σχετική αγγελοπουλική μούγκα. Ο Καραγιάννης δεν επιλέγει σπίτια παραμελημένα για να τοποθετήσει τη δράση, αλλά σπίτια που έχουν καταρρεύσει, υποδηλώνοντας συνειρμικά και την κατάρρευση της σχέσης του ζευγαριού.
Όντως αγγελοπουλικός, και με τα δεικτικά επεισόδια από τα οποία απαρτίζεται η ταινία.
Δεικτικά, όχι πυρηνικά. Δεν προωθούν την πλοκή, η οποία είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη, απλά εικονογραφούν τη σχέση ενός ζευγαριού. Υφολογικά αγγελοπουλικός αλλά θεματικά μπεργκμανικός ο Καραγιάννης, σ’ αυτή την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του.
Στην αρχή τους βλέπουμε με τον γονέα του αντίθετου φύλου.
-Γ@μι$ται ακόμα η μητέρα σου; τη ρωτάει.
Δεν είναι χήρος λοιπόν.
Για τη δική του μητέρα δεν ξέρουμε αν είναι χήρα ή χωρισμένη. Τη βλέπουμε να έχει επενδύσει τα ματαιωμένα της αισθήματα στο γιο της, να τον πνίγει κυριολεκτικά.
Αυτός μιλάει ελάχιστα. Σε μια σκηνή τον ακούμε να μιλάει για τις κατσαρίδες, και λέει μια εκδοχή για το φόβο που έχουμε γι’ αυτές που την ακούω για πρώτη φορά.
Καθόλου πειστική.
Εγώ δεν τις φοβάμαι, τις σιχαίνομαι.
Μάλλον έχει να κάνει με την ψυχολογία της γυναίκας, που φοβάται ακόμη περισσότερο τα ποντίκια.
Σε μια άλλη σκηνή, από τις ελάχιστες ειδυλλιακές στη σχέση του ζευγαριού, τον βλέπουμε να κάνει τον ταύρο και αυτή τον ταυρομάχο κουνώντας μπροστά του ένα κόκκινο τραπεζομάντιλο στην πλαγιά ενός λόφου.
Ακούμε σε επανάληψη τρεις ατάκες σε τρία διαφορετικά επεισόδια: Θα φύγω, μίλα μου, εσύ φταις (την τελευταία και με αντιστροφή των λέξεων), που τις λέει όλες η κοπέλα. Μου θύμισε τον Οικονομίδη, μόνο που σε αυτόν επαναλαμβάνεται μόνο μια λέξη σε όλες του σχεδόν τις ταινίες. Να μην την γράψω όμως, δεν θέλω να χρησιμοποιήσω για δεύτερη φορά τους ειδικούς χαρακτήρες.
Έτσι κυλάει η ταινία μέχρι το τέλος;
Όχι, στο τέλος έχουμε μια δραματική κορύφωση.
Με άφησε αμήχανο η ταινία. Αναρωτιέμαι πόσα αστεράκια θα πάρει.
Είδα, αλλά δεν θα σας πω.
No comments:
Post a Comment