Manuela Martelli, 1976 (2022)

Manuela Martelli, 1976 (2022)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Οι χιλιανοί κατατρύχονται ακόμη από τις μνήμες της δικτατορίας του. Εμείς όχι ιδιαίτερα, μια και οι νεκροί απ’ τη δική μας ήταν ελάχιστοι σε σχέση με τις εκατόμβες των λατινοαμερικάνικων δικτατοριών. Εμάς μας κατατρύχει ο εμφύλιος, στον οποίο οι νεκροί του ήταν περισσότεροι από ότι στον πόλεμο και στην κατοχή – τουλάχιστον έτσι διάβασα.

  Ο παπάς λέει στην Κάρμεν να περιθάλψει έναν τραυματία, του κοινού ποινικού δικαίου που τον καταζητεί η αστυνομία, και αν τον συλλάβει, με το βεβαρυμένο ποινικό μητρώο που έχει κινδυνεύει να φάει δέκα χρόνια φυλακή.

  Την πείθει.

  Της φέρνουν πράγματι τον νεαρό και τον περιθάλπει.

  Όμως είναι πράγματι του κοινού ποινικού δικαίου;

  Γιατί ο χρόνος της ιστορίας είναι το 1976, τρία χρόνια μετά που επιβλήθηκε η δικτατορία στη Χιλή;

  Φυσικά κάποια στιγμή ο παπάς θα της αποκαλύψει την αλήθεια.

  Ναι, αν της έλεγε από την αρχή ότι ήταν καταζητούμενος ως αντικαθεστωτικός θα αρνιόταν. Όμως τώρα έχει συμπαθήσει τον νεαρό, είναι πια αργά. Και όχι μόνο αυτό, θα προσφερθεί να τον φέρει σε επαφή με τους δικούς του, πράγμα που είναι εξαιρετικά δύσκολο. Έτσι η ιστορία εξελίσσεται σαν ένα συναρπαστικό θρίλερ.

  Που ποια θα είναι η κατάληξή του;

  Συναρπαστική ταινία, σας συνιστώ να τη δείτε.