Jean-Pierre Dardenne and Luc Dardenne, Τόρι και Λοκίτα (Tori et Lokita, 2022)

Jean-Pierre Dardenne and Luc Dardenne, Τόρι και Λοκίτα (Tori et Lokita, 2022)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους

  Μου αρέσουν πολύ οι αδελφοί Dardennes για τις κοινωνικές ευαισθησίες τους, και από τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες τους είναι η «Τόρι και Λοκίτα».

  Η ταινία αυτή είναι μια ακόμη ταινία που διεκτραγωδεί τη μοίρα των λαθρομεταναστών. Όμως είναι και κάτι παραπάνω: αντιρατσιστική, αφού η έφηβη Λοκίτα και ο μικρός Τόρι είναι μαύροι.

  Δεν είναι αδέλφια. Συναντιώνται στο πλοίο και γίνονται αχώριστοι. Η αγάπη που βλέπουμε να έχουν μεταξύ τους είναι κάτι παραπάνω από αδελφική.

  Όμως θα τους χωρίσουν. Στη Λοκίτα δεν δίνουν άδεια παραμονής. Θα εξαναγκαστεί να δουλέψει σε ένα εργαστήριο παραγωγής ναρκωτικών, εσώκλειστη. Το αφεντικό θα της βγάλει ψεύτικα χαρτιά, που όμως κοστίζουν. Και οι δυο χρησιμοποιήθηκαν σαν βαποράκια.

  Η ταινία μου θύμισε ένα παρόμοιο δίδυμο στη «Σιωπή» (1997) του ιρανού σκηνοθέτη Μοχσέν Μαχμαλμπάφ. Τον έχω δει πακέτο, και για τη «Σιωπή» έχω γράψει μαζί με άλλες ταινίες του στο ίδιο αρχείο.

  Γιατί έδωσαν άδεια παραμονής στον Τορί;

  Γιατί ήταν λέει παιδί μαγείας. Πολλά τέτοια παιδιά ήσαν σε ένα ορφανοτροφείο. Η γαλλική υπηρεσία μετανάστευσης το επιβεβαίωσε. Όμως, παρά το ότι είχαν προσχεδιάσει τις απαντήσεις για να πείσουν ότι είναι αδέλφια, η Λοκίτα δεν τα κατάφερε, και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην της δώσουν άδεια παραμονής και να χωρίσουν.

  Θα ξαναβρεθούν;

  Από εκεί και πέρα η ταινία γίνεται περίπου αστυνομική, γεμάτη σασπένς.

  Τελικά η ταινία είχε happy end;

  Δεν θα κάνω σπόιλερ (αλήθεια, έχω καιρό να αναφερθώ στον Ποκοπίκο). Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι να βάλετε κάτω τις αφηγηματικές σας αναμονές και να εικάσετε. Μπορείτε να δείτε την ταινία, που έτσι κι αλλιώς σας τη συνιστώ, για να δείτε αν επιβεβαιώθηκε ή όχι η πρόβλεψή σας.