François Ozon, Peter von Kant (2022)

François Ozon, Peter von Kant (2022)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  To «Peter von Kant» είναι η gay εκδοχή του λεσβιακού «Τα πικρά δάκρυα της Πέτρας φον Καντ» του Φασμπίντερ.

  Όμως είναι κάτι παραπάνω: είναι ένα κομμάτι της βιογραφίας του Φασμπίντερ. Αγάπησε έναν μαύρο ηθοποιό, τον έβαλε να παίξει σε ταινίες του, αλλά στο τέλος ο μαύρος τον παράτησε. Εδώ στο ρόλο του μαύρου είναι ένας νεαρός άραβας.

  Και φυσικά ο ηθοποιός που ενσαρκώνει τον Peter είναι φτυστός ο Φασμπίντερ.

  Η υπηρέτρια γίνεται υπηρέτης, όμως βλέπουμε ο Peter να του φέρεται λιγότερο περιφρονητικά από ό,τι η Πέτρα στην υπηρέτριά της.

  Η μητέρα του, η κόρη του και η φίλη του η Σιδωνία, μένουν όπως και στην ταινία του Φασμπίντερ, γυναίκες. Δεν υπήρχε άλλωστε λόγος να γίνουν ο πατέρας του, ο γιος του και ο φίλος του. Όσο για τον υπηρέτη, αν παρέμενε υπηρέτρια μπορεί να δημιουργούσε διάφορες αφηγηματικές αναμονές στον θεατή.

  Ο Peter είναι σκηνοθέτης όπως και ο Φασμπίντερ, και δίνει και αυτός πρωταγωνιστικούς ρόλους στον νεαρό άραβα όπως ο Φασμπίντερ στον μαύρο ερωμένο του.

  Ο υπηρέτης δεν φτιάχνει τα φιγουρίνια που σχεδιάζει η υπηρέτρια της Πέτρας, απλά τον βλέπουμε να δακτυλογραφεί συνεχώς στη γραφομηχανή, όπως βλέπαμε εκείνη συνεχώς να φτιάχνει τα φιγουρίνια της.

  Καθώς είχα ξαναδεί μόλις δυο μέρες πριν τα «Πικρά δάκρυα της Πέτρας φον Καντ» ήταν εύκολο να διαπιστώσω ότι ο Οζόν ακολουθεί σχεδόν κατά γράμμα τους διαλόγους της ταινίας του Φασμπίντερ. Θα έλεγε κανείς ότι την ταινία τη γύρισε ο ίδιος ο Φασμπίντερ, αφού μετά από ένα χρόνο ξαναδιάβασε το κείμενό του και έκανε μικρές προσθαφαιρέσεις.

  Έξυπνη η ιδέα του remake της ταινίας του Φασμπίντερ, αφενός με άνδρες ομοφυλόφιλους αντί για γυναίκες λεσβίες, και αφετέρου με τον Peter σαν περσόνα του Φασμπίντερ.

  Και εδώ αυτό που εντυπωσιάζει είναι οι υστερικές εκδηλώσεις που ακολουθούν την εγκατάλειψη.