Cohen brothers, Ο μεγάλος Λεμπόφσκι (The great Lebowski, 1998)

Cohen brothers, Ο μεγάλος Λεμπόφσκι (The great Lebowski, 1998)

 

  Από

  την Πέμπτη που μας πέρασε στους κινηματογράφους (έβαλα το «από» από πάνω για να μείνει καθαρός ο ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος).

  Θα ξαναπώ για άλλη μια φορά το «Περί ορέξεως κολοκυθόπιττα».

  Είδα τη «Γυναίκα με την λεοπάρδαλη» (1938) του Howard Hawks που κι αυτή παίζεται από την Πέμπτη που μας πέρασε, και ξεκαρδίστηκα στα γέλια. Η βαθμολογία της στο IMDb; 7,8. Ε, λέω θα δω και τον «Μεγάλο Λεμπόφσκι», που η βαθμολογία του είναι 8,1. Λέω δεν μπορεί, θα μου αρέσει και αυτή πάρα πολύ. Όμως όταν μου είπε ο γιος μου ότι την είχαμε ξαναδεί μαζί, και εκείνου δεν του άρεσε ιδιαίτερα, άρχισα να έχω αμφιβολίες.

  Και οι αμφιβολίες μου επιβεβαιώθηκαν.

  Ελάχιστα γέλασα.

  Βέβαια, το έχω ξαναπεί, ένα crime με σασπένς πάντα κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή.

  Έλλειπε όμως το romance, που πολύ μου αρέσει σε μια ταινία.

  Και οι δυο σχεδόν περιθωριακοί τύποι; Ο Λεμπόφσκι άνεργος, ο άλλος βετεράνος του Βιετνάμ. Ελπίζουν ότι θα κερδίσουν σε έναν αγώνα bowling. Δεν τους βρήκα ιδιαίτερα συμπαθητικούς.

  Το στόρι ήταν μια απαγωγή, με τις γνωστές ανατροπές.

  Είδαμε και τις γνωστές αμερικανιές, το ξύλο και το πότλατς με την καταστροφή αυτοκινήτων. Καταδίωξη όμως δεν είδαμε.

  Είδαμε πιστόλι, αλλά πιστολιά δεν έπεσε. Πάλι καλά.

  Μου άρεσε όμως ένα επεισόδιο στο τέλος.

  Ο φίλος τους πέθανε από ανακοπή. Πήγε για αποτέφρωση. Το γραφείο κηδειών τους ζητούσε ένα υπέρογκο ποσό για τη λήκυθο με τη στάχτη. Μα δεν θα την κρατήσουν, θα την σκορπίσουν. Δεν γίνεται να τη νοικιάσουν; (όπως κάποιες γυναίκες το νυφικό. Όχι, αυτό δεν το είπαν, εγώ το σκέφτηκα).

  Όχι, δεν γίνεται.

  Το καλό το μονοπάτι ξέρει κι άλλο παλικάρι (μου ξέφυγε και το είπα κι εγώ ανάποδα, σαν τον Ποκοπίκο, τον οποίο αναφέρω συχνά σε σχέση με τα σπόιλερ).

  Ένα σουπερμάρκετ βρίσκεται εκεί δίπλα.

  Αφηγηματικό κενό.

  Τους βλέπουμε στην κορυφή ενός λόφου να ετοιμάζονται να σκορπίσουν τη στάχτη. Είναι μέσα σε ένα τσίγκινο δοχείο, σαν αυτά που βάζουν τον καφέ.  

  Όχι, κανείς δεν θα ήταν τόσο βλάκας να τη σκορπίσει έχοντας κόντρα τον άνεμο. Όμως πώς αλλιώς θα προκαλούσε ο σκηνοθέτης το κωμικό επεισόδιο; Η στάχτη πέφτει πάνω στα ρούχα τους. Ο Λεμπόφσκι διαμαρτύρεται. Ο φίλος του ζητά συγνώμη.

  Να το πω στο γιο μου να το έχει υπόψη του, μια κι εγώ για κάψιμο πάω. Καλού κακού να πάει σε ένα σουπερμάρκετ να πάρει ένα δοχείο να βάλει τις στάχτες μου.

  Στο Ζαφειρόπουλο καλύτερα, είναι δίπλα στον Σκλαβενίτη. Στο Γαλάτσι.