75. Και πάλι η μοναξιά

75. Και πάλι η μοναξιά

Δεν μου άρεσε ιδιαίτερα η παραλλαγή που έκανα στην μαντινάδα

Ήμαθα γω αμοναχός και δεν παραπονούμαι.
Και μαγερεύγω και δειπνώ και θέτω και κοιμούμαι.

  και που είναι

Ήμαθα γω αμοναχός και δεν παραπονούμαι.

Διαβάζω, γράφω, πορπατώ, και ύστερα κοιμούμαι.

  Έτσι, μετά από πεντέξι μέρες έκανα μια άλλη παραλλαγή:

 Ήμαθα γω αμοναχός ως μου ’γραψε η μοίρα

Διαβάζω, γράφω, πορπατώ, και παίζω και τη λύρα.

  Έχει τρία πλεονεκτήματα. Πρώτα πρώτα δεν χρησιμοποιεί ολόκληρο τον πρώτο στίχο αλλά μόνο το πρώτο ημιστίχιο. Έπειτα, τα τέσσερα ρήματα του δεύτερου στίχου ανήκουν στον ίδιο παραδειγματικό άξονα, αυτόν των δραστηριοτήτων, ενώ στην προηγούμενη παραλλαγή το «κοιμούμαι» ανήκει σε άλλο παραδειγματικό άξονα, αυτόν της ξεκούρασης. Τέλος έχει μεγαλύτερο πληροφοριακό σθένος το δεύτερο ημιστίχιο «και παίζω και τη λύρα» από ό,τι «και ύστερα κοιμούμαι».