Dick Lau, Emmanuelle
in Hong Kong (2003)
Πάνω στην ιστορία της γνωστής μας Εμμανουέλλας
ο Ντικ Λάου έφτιαξε μια παρόμοια για το Χονγκ Κονγκ. Ψυχρή η Έμιλι, η γυναίκα
του Υονγκ ο οποίος είναι ψυχίατρος. Ενδίδει
για μια θεραπεία της σε ένα κάστρο όπου γίνονται τελετουργικά όργια (μου θύμισαν,
χωρίς το σεξουαλικό, το «Μάτια ερμητικά κλειστά» του Κιούμπρικ). Η κουνιάδα του
έχει και αυτή ψυχολογικά προβλήματα, αθεράπευτη περίπτωση αποφαίνεται στον
άντρα της.
Είχε επιτυχία η θεραπεία; Ναι. Η γυναίκα του τού
λέει ότι είναι ένας loser,
ότι ήταν ψυχρή γιατί δεν τον έκανε κέφι. Στο εξής θέλει να ζήσει τη ζωή της.
Unhappy end; Όχι, μετά τη δήλωσή
της διαβάζουμε στην οθόνη Happy end. Ποιο είναι αυτό το happy end; Θα κάνει σεξ με την κουνιάδα του, φορώντας και οι δυο μάσκες. Όμως κάποια
στιγμή θα τις πετάξουν.
Υπάρχει και ένα θλιβερό επεισόδιο για το
οποίο διαψευστήκαμε στις αφηγηματικές μας αναμονές. Η όμορφη καλόγρια είναι
άρρωστη, παίρνει φάρμακα. Κάποια στιγμή θα σταματήσει να τα παίρνει. Ο
επίσκοπος εκβιάζει τον Γιονγκ να υπογράψει για να σταλεί σε ένα άσυλο. Αναγκάζεται
να υπογράψει.
Η αφηγηματική αναμονή είναι ότι θα θεραπευτεί
με το σεξ. Όμως όχι, θα αυτοκτονήσει κόβοντας τις φλέβες της.
Πολύ μου άρεσε αυτή η ταινία: άκουσα ωραίες
μουσικές, ανάμεσα στις οποίες δυο αγαπημένα μου κομμάτια: Το «Χειμώνα» από τις «Τέσσερις εποχές» του
Βιβάλντι και το τελευταίο μέρος, allegro con fuoco, της «Συμφωνίας του Νέου Κόσμου» του
Ντβόρζακ.
No comments:
Post a Comment