Hirokazu Koreeda, After life (1998)

Hirokazu Koreeda, After life (1998)

  Μετά την πρώτη ταινία του Hirokazu Koreeda «Maborosi», παρουσιάζουμε τη δεύτερή του, «After life».

  Το θέμα της ταινίας μου θύμισε τη «Ζάχαρη στην άκρη» της Ευγενίας Φακίνου και το «The dream factory» του Feng Xiaogang (Φενγκ Σιαογκάνγκ). Σ’ αυτά τα έργα υλοποιούσαν όνειρα και φαντασιώσεις των πελατών. Στην ταινία του Κορέεντα, οι μόλις αποβιώσαντες (πρόκειται για ταινία φαντασίας) καλούνται να επιλέξουν την πιο ωραία τους ανάμνηση την οποία οι υπεύθυνοι θα αναλάβουν να γυρίσουν σε ταινία, για να την πάρουν μαζί τους στο παραπέρα ταξίδι τους στους ουρανούς. Δεν πρόκειται να έχουν καμιά άλλη ανάμνηση από την επίγεια ζωή τους εκτός απ’ αυτήν.

  Το έργο θα το απέρριπτε ασυζητητί ο Syd Field, του οποίου το βιβλίο «The foundations of screenwriting» ξαναδιαβάζω τώρα. Όχι τόσο γιατί λείπουν οι συγκρούσεις (Οι συγκρούσεις σπανίζουν στις μυθοπλασίες της ασιατικής κουλτούρας) όσο γιατί δεν υπάρχει η τριμερής δομή στην πλοκή, αρχή-μέση-τέλος, εισαγωγή-σύγκρουση-λύση. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η ταινία δεν είναι πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς βλέπουμε το πώς διαχειρίζονται οι νεκροί τις αναμνήσεις τους. Δύο μάλιστα αρνούνται να επιλέξουν. Η ανάμνηση στη Disneyland που επιλέγουν οι νεαρές κοπέλες είναι άραγε η πιο ωραία; Ή μήπως στην αγκαλιά του μπαμπά; Αυτήν προκρίνει τελικά το νεαρό κορίτσι.

  Όμως υπάρχει και μια μίνι ιστορία αγάπης με σασπένς. Μια κοπέλα είναι ερωτευμένη με ένα νεαρό από την επιτροπή ο οποίος έμεινε να υπηρετήσει εκεί γιατί δεν είχε επιλέξει ανάμνηση. Του λέει ότι μια από τις νεκρές έχει επιλέξει μια ανάμνηση μαζί του. Υποθέτει ότι τώρα και αυτός θα επιλέξει μια ανάμνηση μαζί της και θα φύγει. -Μα γιατί σε βοήθησα; Τι ανόητη που είμαι, μονολογεί.

  Αν φύγει θα τον χάσει. Αυτός λέει την πιο συγκινητική ατάκα του έργου: - Όταν έφτασα εδώ, έψαξα απεγνωσμένα μέσα μου να βρω μια ανάμνηση ευτυχίας. Τώρα, πενήντα χρόνια αργότερα έμαθα ότι ήμουν μέρος της ευτυχίας ενός άλλου προσώπου. Τι υπέροχη ανακάλυψη! Μια μέρα θα τη βρεις κι εσύ. 

  -Εγώ δεν θα διαλέξω, του λέει. Αν διαλέξω, θα πρέπει να ξεχάσω αυτό το μέρος. Γι’ αυτό το λόγο δεν θα διαλέξω. Θα κρατήσω εσένα μέσα μου σαν ανάμνησή μου για πάντα.

  -Σου υπόσχομαι ότι ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτά που συνέβησαν εδώ (έμμεσος τρόπος για να της πει ότι ούτε αυτός θα την ξεχάσει).

  Τι συγκινητική ερωτική ιστορία!!!