Ryusuke Hamaguchi, Like nothing ever happened (2003)

Ryusuke Hamaguchi, Like nothing ever happened (2003)

 

  Με αφορμή τις «Ιστορίες της τύχης και της φαντασίας» που παίζεται από χθες στους κινηματογράφους είπαμε να δούμε πακέτο τον Ριουσουκέ Χαμάγκουτσι.

  Νόμιζα ότι το «Πάθος» (2008) ήταν η πρώτη του ταινία, όμως τελικά δεν ήταν, την πρώτη του ταινία μεσαίου μήκους, 43 λεπτών, το «Σαν να μη συνέβη ποτέ τίποτα», τη γύρισε πέντε χρόνια πιο πριν. Αντιγράφω από την ιστοσελίδα που παραθέτω:

  «Ένα παρθενικό έργο του Ryusuke Hamaguchi από το οποίο κατάγονται τα επόμενα αριστουργήματά του, το “Πάθος” (2008), το 255 λεπτών “Intimacies” (2012) και το 317 λεπτών “Happy Hour” (2015). Η ασυνήθιστη, συνηθισμένη ζωή και οι συνεχώς περιπλανώμενες ψυχές 5 νεαρών ανδρών και γυναικών, που έχει συλληφθεί σε φιλμ 8mm».

  Έχω δει μόνο το «Πάθος» και μπορώ να το επιβεβαιώσω. Τρεις άνδρες και δυο γυναίκες στο «Πάθος», τρεις άνδρες και δυο γυναίκες και στο «Σα να μη συνέβη τίποτα».

  Δυο θέματα συζητιούνται στην παρέα, οι ιπποδρομίες και το bullying. Ένας από την παρέα παραδέχεται ότι έκανε bullying. Η κοπέλα σηκώνεται και φεύγει. Λίγο μετά σηκώνεται ένας και την ψάχνει. Την βρίσκει να κάθεται σε κάτι σκαλοπάτια. Είναι αηδιασμένη απ’ αυτά που άκουσε.

  Υπάρχει και μια σκηνή που με άφησε αμήχανο, γιατί κρατάει σε μάκρος. Μέσα στο τραίνο η κοπέλα διαβάζει σε ένα λεξικό λέξεις με την ερμηνεία τους.

  Ναι, ενώ η διπλωματική του («Το πάθος») είναι ένα αριστούργημα, αυτό εδώ είναι πραγματικά παρθενικό έργο. Όμως διαφαίνεται ο μεγάλος σκηνοθέτης. Και όπως ο Ταρκόφσκι στο παρθενικό του έργο «Οι φονιάδες» (1956) βάζει και τον εαυτό του να παίζει μέσα, το ίδιο και εδώ ο Χαμάγκουτσι (το frame).