Ryusuke Hamaguchi, Πάθος (Passion, 2008)

Ryusuke Hamaguchi, Πάθος (Passion, 2008)

 

  Εν όψει της προβολής της ταινίας του Ryusuke Hamaguchi «Ιστορίες της τύχης και της φαντασίας» αποφάσισα να τον δω πακέτο.

  Μου αρέσει ο γιαπωνέζικος κινηματογράφος, μια εποχή έβλεπα συνέχεια ταινίες με σαμουράι. Έχω δει πακέτο την τριανδρία Γιασουτζίρο Όζου, Κέντζι Μιτζόγκουτσι και Ακίρα Κουροσάβα. Του Κουροσάβα ξαναβλέπω τις ταινίες του για τις οποίες δεν έχω γράψει. Ελάχιστους σύγχρονους γιαπωνέζους σκηνοθέτες έχω δει, ανάμεσα στους οποίους η Ναόμι Καβάσε, την οποία είδα πακέτο. Ξεκινάω φυσικά με την πρώτη του ταινία, το «Πάθος», που είναι η διπλωματική του για το μάστερ του.

  Αυτός και Αυτή έχουν σχέση εδώ και δέκα χρόνια. Έχουν αποφασίσει να παντρευτούν. Πρέπει να το ανακοινώσουν στους φίλους τους, σε μια συγκέντρωση γενεθλίων. Αυτός φαίνεται να διστάζει, σαν να μην είναι σίγουρος.

  Αγαπάει την γκόμενα. Την αγαπάει και ο παντρεμένος. Αυτήν, την αγαπάει ο κοινός φίλος.

  Μπέρδεμα.

  Πώς θα καταλήξει η ιστορία;

  Ο παντρεμένος θα πηδήξει τη γκόμενα, αφού πρώτα του αντισταθεί. Ο κοινός φίλος εξομολογείται τον έρωτά του σ’ Αυτήν. Τα δυο φιλιά που ανταλλάσσουν τον γεμίζουν ενθουσιασμό. Πρόωρο. Αυτή αγαπάει Αυτόν, τον οποίο θα παντρευτεί.

  Λέει σ’ Αυτόν για το φλερτ του κοινού φίλου. Αυτός της λέει ότι δεν μπορεί να την παντρευτεί, αγαπάει άλλη (τη γκόμενα). Δείχνει κατανόηση, αλλά κλαίει. Αυτός φεύγει.

  Τριαντάρης ο Χαμαγκούτσι, είναι δυνατόν να είναι τόσο απαισιόδοξος ώστε να τελειώσει με unhappy end την ταινία του;

  Φυσικά δεν είναι.

  Αυτός γυρνάει, της ζητάει να τον συγχωρέσει, να του δώσει άλλη μια ευκαιρία. Αυτή πέφτει στην αγκαλιά του.

  Εξαιρετικοί διάλογοι, εξαιρετική σκηνοθεσία.

  Ξεχωρίσαμε κάποια επεισόδια:

  Αυτή συζητάει με τους μαθητές της για τη βία. Ένας συμμαθητής τους που υπέστη το bullying τους αυτοκτόνησε.

  Το παιχνίδι της αλήθειας, ανάμεσα στον παντρεμένο, τη γκόμενα και τον κοινό φίλο. Πρέπει να πουν την αλήθεια σε ό,τι ερωτηθούν. Έξυπνος τρόπος προσωπογράφησης.

  Η σκηνή που ο κοινός φίλος την πέφτει σ’ Αυτήν ξεχωρίζει σκηνοθετικά. Είναι ένα μεγάλο μονόπλανο.

  Η κάμερα κοιτάζει ένα εργοστάσιο, που από την καμινάδα του βγαίνει καπνός. Είναι η μόνη κίνηση στο πλάνο. Ακούμε τη συζήτησή τους χωρίς να τους βλέπουμε. Μα πού βρίσκονται; Σιγά σιγά τους βλέπουμε να έρχονται από το βάθος. Η κάμερα εστιάζει τώρα σ’ αυτούς.

  Και οι ηθοποιοί, τι εξαιρετικές ερμηνείες!

  Την ταινία την «ανακάλυψαν» οι Γάλλοι το 2017. Άρχισε να προβάλλεται στις αίθουσες ενώ το 2019 βγήκε σε dvd.

  Τι καλά που έκανα και αποφάσισα να δω πακέτο τον Χαμαγκούτσι, μου άρεσε τόσο η ταινία! Ένα 8 το αξίζει οπωσδήποτε.

  Ανοίγω το IMDb. Το 5 που είδα δεν ήταν έκπληξη για μένα. Ίσως επηρέασε το ότι ήταν μια ταινία για τη διπλωματική. Πώς μπορεί να είναι καλή ταινία ένα «πρωτόλειο»;

  Φυσικά εμένα δεν με επηρέασε ούτε το ότι ήταν διπλωματική ούτε το πεντάρι. Έβαλα το οχτάρι μου κανονικά.