Carine Tardieu, Νεαροί εραστές (Les Jeunes Amants, 2021)

 

Carine Tardieu, Νεαροί εραστές (Les Jeunes Amants, 2021)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους

  Κατ’ ευφημισμό το «Νεαροί εραστές». Αυτή, 71 χρονών. Αυτός, σαραντάρης.

  Συναντήθηκαν πριν δεκαπέντε χρόνια, υπήρξε κάποια χημεία ανάμεσά τους, γι’ αυτό δεν λησμόνησαν ο ένας τον άλλο. Η γυναίκα σίγουρα προσποιήθηκε ότι δεν τον θυμόταν.

  Η ταινία αυτή επιβεβαιώνει το γνωστό «Ο έρως χρόνια δεν κοιτά».

  Όμως είναι μόνο για την επιβεβαίωση της παροιμίας;

  Στο φαντασιακό των ανδρών είναι να πηδάνε μια γυναίκα πολύ μικρότερή τους, και φυσικά όμορφη. Αλλά το ίδιο υπάρχει και στο φαντασιακό των γυναικών. Όλοι ξέρετε τη λέξη «τεκνατζούδες».

  Όμως εδώ δεν μιλάμε για πήδημα, μιλάμε για έρωτα. Και η ταινία επιβεβαιώνει κάτι που είναι γνωστό, στους περισσότερους τουλάχιστον: ο έρωτας δεν έχει να κάνει τόσο με την εξωτερική ομορφιά όσο με την εσωτερική ομορφιά. Όλοι σας θα έχετε συναντήσει ωραίες γυναίκες που πολύ θα θέλατε να τις πηδήσετε, όμως ούτε που σας περνάει από το μυαλό ότι θα μπορούσατε να τις ερωτευθείτε.

  Μίλησα προηγουμένως για το φαντασιακό αυτό των γυναικών. Θυμάμαι και μια άλλη ταινία, του ελληνοαμερικάνου Μίλτον Κατσέλας, τα «40 καράτια», της οποίας η πλοκή μάλιστα διαδραματίζεται στην Ελλάδα. Εδώ η διαφορά ηλικίας ήταν μικρότερη, σαράντα αυτή (στην πραγματικότητα η Λιβ Ούλμαν ήταν τότε 36 χρόνων), αυτός εικοσάρης.

(Κοίτα να δεις, καθώς την έχω δει πριν χρόνια δεν έχω γράψει γι’ αυτήν. Θα την ξαναδώ).

  Ο άνδρας στην ταινία του Ταρντιέ είχε μια νεαρή και όμορφη γυναίκα. Στην περίπτωσή του δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν είχε ξεπεράσει το οιδιπόδειο, πράγμα που συμβαίνει με αρκετούς, που θέλουν μεγαλύτερες γυναίκες απ’ αυτούς (εγώ δεν ανήκω σ’ αυτή την κατηγορία. Το ξεπέρασα νωρίς. Όμως το είχα μικρός, τεσσάρων χρονών περίπου, όταν έβαλα ένα κάρβουνο στο κρεβάτι που κοιμόταν ο πατέρας μου για να πάρει φωτιά και να τον κάψω. Ευτυχώς το μετάνιωσα γρήγορα και το πέταξα πέρα και έσβησα την τρύπα που έκανε, αλλιώς θα έμενα ορφανός. Όμως δεν είμαι σίγουρος αν ήταν έκφραση του οιδιπόδειου συμπλέγματος ή εκδίκηση γιατί με είχε δείρει πιο πριν. Ναι, άρπαξα πολύ ξύλο από τους γονείς μου όταν ήμουν μικρός. Μου το έλεγαν όταν μεγάλωσα ότι καθόμουνα και έλεγα, με τα νινικάτα μου: νταντά ο μπαμπάς, νταντά η μαμά, κακό παιδί ’σαι, ντα γιάντα πειράζεις;).

  Νομίζω ότι δεν κάνω σπόιλερ αν πω ότι η γυναίκα διέκοψε τη σχέση, βλέποντάς την αδιέξοδη, καθώς είχε και ένα πρόβλημα υγείας που επιδεινώθηκε.

  Και μετά, και μετά; Τι έγινε στο τέλος;

  Το τέλος είναι happy, αλλά γλυκόπικρο. Και μόνο για αυτό το τέλος αξίζει να δείτε την ταινία.