Manuel Martin Cuenca, Η κόρη (La hija, 2021)

Manuel Martin Cuenca, Η κόρη (La hija, 2021)

 

  Από χθες στους κινηματογράφους

  Πολλές φορές στις αναρτήσεις μου αναφέρομαι στους ειδολογικούς προσδιορισμούς μιας ταινίας, πολύ λιγότερες στις ειδολογικές μου προτιμήσεις.

  «Η κόρη» χαρακτηρίζεται ως thriller drama από τη βικιπαίδεια, ενώ το IMDb (της δίνει βαθμολογία 6,2, όμως εμένα η ταινία μου άρεσε) ως adventure, thriller.

  Το πρώτο σχόλιο: κάποιοι χαρακτηρισμοί καμιά φορά είναι άσχετοι, όπως εδώ το adventure από το IMDb.

  Το δεύτερο σχόλιο: Πολλές φορές από την αρχή της ταινίας γίνονται ξεκάθαροι οι ειδολογικοί χαρακτηρισμοί, κάποιες φορές όμως όχι. Αυτή είναι η περίπτωση της «Κόρης».

  Ξεκινάει σαν drama.

  Μα τι καλός που είναι ο άντρας! Εργάζεται σε μια φυλακή για ανηλίκους. Έχει πάρει κρυφά στο σπίτι του την κοπέλα που είναι έγκυος. Ο φίλος της είναι και αυτός φυλακή.

  Η γυναίκα του δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Ο κοπέλα θέλει να κάνει έκτρωση, όμως τη μεταπείθει (αυτό το μαθαίνουμε αργότερα), δεν είναι καλύτερα να γεννήσει και να τους δώσει το παιδί; Και θα μένει σε σπίτι, σπίτι τους, με κάθε φροντίδα, όχι σε φυλακή.

  Η κοπέλα θέλει να έλθει σε επαφή με τον φίλο της, να του μιλήσει για την εγκυμοσύνη της, να τον καθησυχάσει μια και φέρεται ως αγνοούμενη, αφού για τις αρχές το έχει σκάσει και την ψάχνουν. Ο άντρας της λέει ότι αυτό είναι φοβερά επικίνδυνο, αν αποκαλυφθούν θα καταλήξουν όλοι στη φυλακή.

  Ο νεαρός αποφυλακίζεται και ψάχνει να τη βρει.

  Μια ανήλικη γυναίκα που είναι έγκυος είναι εύκολο να αποφασίσει την έκτρωση, όταν δεν βλέπει να υπάρχει προοπτική. Όμως τώρα ο φίλος της ήλθε, την αγαπάει, θέλει να ζήσουν μαζί με το παιδί τους, που ξέρουν ότι θα είναι κορίτσι.

  Είναι καλός ο άντρας, το σχέδιό τους απέτυχε, λέει στη γυναίκα, αποφασισμένος να αφήσει τους δυο νέους να φύγουν.

  Όμως η γυναίκα είναι κακιά, έτσι την έχει κόψει η κοπέλα και του το λέει, για να το μάθουμε και εμείς, για να μην εκπλαγούμε όταν του λέει «Μα μου ορκίστηκες».

  Και από εκείνο το σημείο η ταινία εξελίσσεται σε θρίλερ, ένα θρίλερ συναρπαστικό.

  Και πώς τελειώνει;

  Α, όλα κι όλα, όπως ο Ποκοπίκο είναι τάφος στα μυστικά έτσι κι εγώ δεν κάνω σπόιλερ. Το μόνο που μπορώ να πω για όσους με διαβάζουν για πρώτη φορά ή που δεν θυμούνται, είναι ότι μου αρέσουν οι ταινίες με happy end.

  Πιστεύω να θυμάστε τι έγραψα παραπάνω, ότι παρά το 6,2 που της δίνει το IMDb εμένα η ταινία μου άρεσε.