Mikio Naruse, Every night dreams (1933)

Mikio Naruse, Every night dreams (1933)

 

  Είναι μήπως νωρίς να χαρακτηρίσω τον Μίκιο Ναρούσε φεμινιστή; 

  Βλέπω στις ταινίες του γυναίκες με δυναμισμό και θέληση, ενώ αντίθετα βλέπω άντρες αδύναμους, που δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους.

  Αδύνατο σημείο στην ταινία: δεν καταλαβαίνω γιατί χώρισε το ζευγάρι. Φαίνεται ένας φουκαράς τύπος, που για άγνωστους σε μας λόγους παράτησε την οικογένεια. Η γυναίκα του δεν θέλει να τον δει στα μάτια της.

  Δουλεύει μπαρ γούμαν. Όχι, δεν κάνει σεξ με τους πελάτες, αλλά είναι υποχρεωμένη να χαριεντίζεται μαζί τους. Κάποιοι την αγαπάνε, κάποιοι της ρίχνονται και πρέπει να τους διαχειριστεί. Αρκετά καλοπληρωμένη δουλειά, έτσι μπορεί να στηρίξει το γιο της, που είναι όλη της η έγνοια. Τον αφήνει συχνά στη φροντίδα ενός ζευγαριού που μένουν στο ίδιο διαμέρισμα, και τον βλέπουν σαν εγγονό τους.

  Ο σύζυγος εμφανίζεται. Η γυναίκα δεν θέλει ούτε να τον δει, όμως το ζευγάρι την πείθουν να τον δεχθεί, θέλει τόσο πολύ να είναι με το γιο του (Θυμίζει την Tamae στο «No blood relations» που κι αυτή παράτησε την κόρη της, για να γυρίσει μετά από έξι χρόνια για να την πάρει).

  Έχει αδύναμη κράση, βαριά χειρωνακτική δουλειά δεν μπορεί να κάνει. Όπου και να απευθύνεται για να του δώσουν δουλεία τον διώχνουν, δεν είναι αρκετά δυνατός.

  Η κρίση έρχεται όταν τραυματίζεται ο γιος του από ένα αυτοκίνητο (Το ίδιο είδαμε και στην ταινία «Flunky, work hard»). Τα νοσήλια ακριβά, πώς θα τα βγάλουν πέρα;

  Ο σύζυγος λέει ότι έχει κάτι φίλους που θα του δανείσουν λεφτά.

  Ψέματα, πηγαίνει και κάνει μια κλοπή. Τα καταφέρνει, παίρνει τα λεφτά, όμως η αστυνομία τον παίρνει χαμπάρι, τον κυνηγάει, τον πυροβολεί, τον τραυματίζει στο χέρι.

  Τραυματισμένος φτάνει στο σπίτι. Δίνει στη γυναίκα του ένα μάτσο λεφτά, για τη νοσηλεία του γιου τους. Αυτή είναι αγανακτισμένη, δεν θέλει ο γιος τους να έχει πατέρα ένα κλέφτη, τον συμβουλεύει να πάει να παραδοθεί.

  Αυτός φεύγει.

  Και τι κάνει;

  Αυτοκτονεί.

  Η γυναίκα συγκινείται με την αυτοκτονία του αλλά θυμώνει κιόλας. -Τι δειλός που ήταν. Εσύ να μην γίνεις έτσι, λέει στο γιο της.

  Ναι, η αυτοκτονία είναι δειλία, μας λέει ο Ναρούσε.

  Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία «No blood relations», όμως η προηγούμενη ταινία του που είδαμε ήταν η «Apart from you» που παίχτηκε στο Στούντιο συνοδεία ζωντανής μουσικής, και όταν την είδαμε μας ενθουσίασε τόσο που αποφασίσαμε να δούμε πακέτο τον Ναρούσε. Και εκεί βλέπουμε την δυναμική μικρή γκέισα που κάνει τα πάντα για να μη γίνει και η μικρή της αδελφή γκέισα, όπως θέλει ο πατέρας τους.