Mikio Naruse, No blood relations (1932)

Mikio Naruse, No blood relations (1932)

 

  Είναι η πρώτη σωζόμενη μεγάλου μήκους ταινία  του Μίκιο Ναρούσε.

  Μια μητριά είναι δυνατόν να γίνει ποτέ μητέρα;

  Έτσι λένε τα παραμύθια.

  Στην πραγματικότητα όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η μητριά στέκεται στα παιδιά του άντρα της σαν πραγματική μητέρα, ξέρω δυο περιπτώσεις.

  Και μια μητέρα μπορεί να μη σταθεί σα μητέρα.

  Η Tamae παρατάει τη νιογέννητη κορούλα και τον άντρα της για να κάνει καριέρα στο Χόλυγουντ. Ο άντρας της παίρνει διαζύγιο και παντρεύεται στη Masako, η οποία υπεραγαπά την μικρή Shigeko.

  Μπορεί να εγκατέλειψε την κόρη της η Tamae, όμως πάντα την είχε στο μυαλό της. Μετά από έξι χρόνια επιστρέφει και θέλει να την πάρει.

  Η πρώτη απόπειρα αποτυγχάνει, η μικρή το σκάει φωνάζοντας ότι εκεί είναι μια απαγωγέας. Όμως η γιαγιά της (φαντάζομαι η μητέρα του πατέρα της) την παίρνει και την πηγαίνει σ’ αυτήν. Η μικρή δεν την θέλει καθόλου. Γι’ αυτήν μαμά της είναι αυτή που τη μεγάλωσε. Η Masako κάνει μια αποτυχημένη προσπάθεια να την πάρει.

  Η Tamae, όσο κι αν αγαπά την κόρη της, καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί ποτέ να κερδίσει την αγάπη της.

  Πώς θα λύσει αυτή την κατάσταση ο Ναρούσε;

  Η Tamae φεύγει για την Αμερική αφού κληροδοτήσει στην κόρη της όλη της την περιουσία.

  Είναι μια χειρονομία αγάπης, που δεν μπορούσε να μην εκτιμηθεί.

  Πηγαίνουν στο πλοίο που ετοιμάζεται να φύγει για να την αποχαιρετήσουν. Της γνεύουν από την αποβάθρα. Όμως αυτή τραβιέται, δεν αντέχει τον αποχωρισμό με την κόρη της.

  Πολύ μου άρεσε η ταινία, δεν το μετάνιωσα που αποφάσισα τελικά να δω τον Μίκιο Ναρούσε πακέτο.

  Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την πρώτη σωζόμενη ταινία του, «Flunky, hard work».