Peter Palitzsch & Manfred Wekwerth, Mutter Courage und ihre Kinder (1961)

 

Peter Palitzsch & Manfred Wekwerth, Mutter Courage und ihre Kinder (1961)

 

  Μόνο για αύριο Κυριακή 17 Μαρτίου, 18.00 στο Στούντιο

 

  Πρωτοετής φοιτητής είχα μια υποτροφία που την κέρδισα στις εισαγωγικές. Δευτεροετής την έχασα, και οι γονείς μου άρχισαν να δανείζονται για να μου στέλνουν χρήματα. Τριτοετής, δίδασκα σε ένα φροντιστήριο αγγλικών, είχα πάρει το proficiency of Michigan.

  Και ξαφνικά έγινα πλούσιος!

  Άρχισα να αγοράζω βιβλία.

  Και ποια βιβλία άρχισα να αγοράζω κυρίως;

  Τα θεατρικά του Bertold Brecht. Μεσούσης της χούντας, ήταν ο πιο in θεατρικός συγγραφέας τότε.

  Ένα από τα θεατρικά του που αγόρασα ήταν και η «Μάνα κουράγιο»· την οποία ευτύχισα να δω λίγο μετά στο θέατρο με την Κατίνα Παξινού.

  Η Anna Fierling, ή Μάνα Κουράγιο, όπως την αποκαλούν, ακολουθεί με την άμαξά της τα σουηδικά στρατεύματα στον τριακονταετή πόλεμο (1618-1648). Τον Μπρεχτ τον βολεύει ο πόλεμος αυτός, αφενός γιατί είναι ένας θρησκευτικός πόλεμος, μεταξύ προτεσταντών και καθολικών, και ο Μπρεχτ ως κομουνιστής είναι a priori αντικληρικαλιστής, και αφετέρου γιατί με τη μεγάλη διάρκειά του μπορεί να δείξει ένα σωρό συμφορές που πλήττουν την Μάνα Κουράγιο.

  Την άμαξα την έσερναν 2 άλογα, όμως πάνε τα άλογα, τώρα τα σέρνουν οι γιοι της, Eilif και Swiss Cheese. Έχει και μια μουγκή κόρη, την Kattrin. Ένα ένα τα παιδιά της θα σκοτωθούν, με τελευταία την Kattrin, αυτή με ένα μεγαλειώδη τρόπο, ενημερώνοντας για την αναμενόμενη επίθεση των Σουηδών την πόλη κτυπώντας ένα ταμπούρλο. Θα την πυροβολήσουν και θα την σκοτώσουν, όμως κατόπιν εορτής.

  Ο Μπρεχτ με την αποστασιοποίησή του (δεν θέλει να ταυτιζόμαστε με τους ήρωες και να τους συμπονούμε όπως γίνεται στην αρχαιοελληνική τραγωδία, αλλά να τους κρίνουμε για τις πράξεις τους) δεν θέλει να συμπονέσουμε την Μάνα Κουράγιο, αλλά να την κρίνουμε, που με το εμπόριο που κάνει ακολουθώντας τα στρατεύματα κατά κάποιο τρόπο ενισχύει τον πόλεμο, που την στερεί σιγά σιγά από τα παιδιά της. Στο τέλος μένει μόνη και έρημη. Η παρακάτω ατάκα είναι χαρακτηριστική: Θέλεις να ζήσεις από τον πόλεμο, αλλά να κρατήσεις τα παιδιά σου μακριά από αυτόν.

  Μόλις της είχαν στρατολογήσει τον ένα της γιο και ήταν απελπισμένη.

  Εξαιρετική η παράσταση στο Berliner Ensemble, τη θεατρικής σκηνή που έφτιαξε ο Μπέρτολντ Μπρεχτ.

  Δεν θα πω περισσότερα, απλά θα παραπέμψω σε ένα κείμενό μου που μιλάω για την μπρεχτική αποστασιοποίηση και που έχει τίτλο «Η αρχαιοελληνική τραγωδία, το κινέζικο θέατρο και ο Μπρεχτ».