Taku Katô, A stranger in Shanghai (2019)

 

Taku Katô, A stranger in Shanghai (2019)

 

  Κίνητρο για να δω την ταινία ήταν η ανάρτηση που έκανε ο φίλος μου ο Πάτροκλος στην ομάδα του «Περί…γραφής» για τον Ryûnosuke Akutagawa.

  Πρόκειται για τηλεταινία σε δύο σαραντάλεπτα επεισόδια.   

  Αναφέρεται στο τετράμηνο που ο Ακουταγκάβα ήταν στη Σανγκάι (Σαν χάι κανονικά η προφορά της, που σημαίνει «στη θάλασσα»), ανταποκριτής μιας εφημερίδας.

  Η τηλεταινία βασίζεται σε πραγματικά επεισόδια που κατέγραψε ο Akutagawa στο ημερολόγιό του. Πολλά είναι πραγματικά εντυπωσιακά.

  Απ’ αυτά θα ξεχωρίσουμε τη θλιβερή μοίρα της Λέλε και μιας άλλης κοπέλας. Η Λέλε στην πραγματικότητα ήταν αγόρι από πλούσια οικογένεια. Κωφάλαλη. Τους γονείς της τους σκότωσαν, κάτι συνηθισμένο σε εκείνα τα πολυτάραχα χρόνια. Για να ζήσει ντύθηκε αγόρι και άρχισε να εκδίδεται. Σκοτώθηκε παίρνοντας μέρος σε μια διαδήλωση.

  Της άλλης κοπέλας της αποκεφάλισαν τον αγαπημένο της. Βούτηξε μπισκότα στο αίμα του και τα έφαγε. Το ίδιο έκανε και με το αίμα της Λέλε. Έδωσε από ένα μπισκότο στον καθένα, για να πάρουν κάτι απ’ αυτήν. Μου θύμισε το χριστιανικό «Πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο γάρ εστί το αίμα μου». Υπάρχει φαίνεται παράδοση χιλιετηρίδων.

  Ερχόμενη στη Σανγκάη, για να ζήσει έπιασε δουλειά σε πορνείο. Συνοδεύει τον Ακουταγκάβα στις περιοδείες του.  

  Ο Ryuhei Matsuda είναι εξαιρετικός στο ρόλο του μελαγχολικού, σκεπτικού, που υποφέρει από αϋπνίες και από το στομάχι του Ακουταγκάβα.

  Πάρα πολύ καλή τηλεταινία, με ντοκιμαντερίστικο υλικό. Με έκανε να ξαναθυμηθώ βιογραφικά του Ακουταγκάβα. Έχω διαβάσει το «Ryûnosuke Akutagawa et.al., Eξωτικές ιστορίες Κίνα-Ιαπωνία», και φυσικά είδα, τουλάχιστον τρεις φορές, το «Ρασομόν», την κινηματογραφική μεταφορά του Ακίρα Κουροσάβα.