Mohammad Reza Aslani, The golden bowl of Hasanlu (1964) και (2016)

 Mohammad Reza Aslani, The golden bowl of Hasanlu (1964) και (2016)

 

  Στο βιογραφικό του Ασλανί διαβάζουμε ότι The film consists of scenes from bowl's motifs while the narrator reads from Passion of Al-Hallaj of the Tazkirat al-Awliyā by Attar of Nishapur while the soundtrack consisted of Rappresentatione di Anima et di Corpo by Emilio de' Cavalieri».

  Εδώ να προσθέσω ότι ο Ασλανί έχει μια κάθεξη με το μάτι σε extreme close up, καθώς το συναντήσαμε και στο τριαντάλεπτο ντοκιμαντέρ του «Chigh», γυρισμένο 52 χρόνια μετά.

  Στο επόμενο ντοκιμαντέρ, ο ίδιος τίτλος με την προσθήκη «50 χρόνια μετά», βλέπουμε πάλι το κύπελο, σε έγχρωμο αυτή τη φορά. Κατά το ChatGTP, έχει ύψος περίπου 20 εκατοστά, διάμετρο στο χείλος 18 εκατοστά και στη βάση 15 εκατοστά, και ανακαλύφθηκε το 1958.   

  Ανακαλύφθηκε σε ένα κάστρο και χρονολογείται κατά τα τέλη της δεύτερης χιλιετίας προ Χριστού.

  Τα μοτίβα του κυπέλλου είναι από την ιστορία ενός θεού, του Kumarbi, που εξεγέρθηκε ενάντια στους άλλους θεούς αλλά ηττήθηκε.

  «Επαναλαμβάνεται στη μυθολογία κάθε εποχής [Ο δικός μας Προμηθέας είναι ένα παράδειγμα]… και συμβολίζει την εξέγερση του ατόμου ενάντια στις δυνάμεις της εποχής του», διαβάζουμε στα γράμματα της αρχής.

  Βλέπουμε και εδώ την ίδια κάθεξη με το μάτι.

  Υπάρχει ο αφηγητής που αφηγείται, και όπως διαβάζουμε στα γράμματα τέλους, είναι από το κεφάλαιο Hallâj από το Le memorial de saints του Farid Al-Din Attâr (1145-1221). Πρόκειται για αγιογραφίες. Εδώ ο άγιος που βιογραφείται είναι ένας μάρτυρας όπως ο Χουσεΐν, εγγονός του Μωάμεθ στη μάχη της Καρμπάλα. Δηλώνει ότι είναι το φως, και γι’ αυτό εκτελείται με μαρτυρικό θάνατο τον οποίο αντιμετωπίζει με γαλήνια ηρεμία.

  Η μουσική είναι από το «Μονόλογο του χρόνου» από την όπερα «Η αναπαράσταση της ψυχής και του σώματος» του Emilio de Cavalieri. Όμως η ηχητική επένδυση είναι διάφοροι ήχοι, όπως από μια παρέλαση, ένας πυροβολισμός, ο θόρυβος ενός αεροπλάνου, το κουδούνισμα ενός τηλεφώνου, κ.ά.