Mohammad Reza Aslani, Chigh (1997)

 Mohammad Reza Aslani, Chigh (1997)

 

  Και τώρα, ποιος έχει δίκιο;

  Μάλλον ο Ασλανί θα έλεγα (συγχωρεμένος εδώ και πολλά χρόνια ο συμμαθητής μου Ασλανίδης. Νομίζω αυτός μου είπε ότι το όνομά του προέρχεται από το ασλάν, που θα πει λιοντάρι).

  Οι δυο τεχνητές νοημοσύνες, το ChatGTP και το DeepSeek (κινέζικο το δεύτερο, λέγεται ότι είναι καλύτερο) μου βγάζουν ότι είναι ο κεντρικός πόλος που στηρίζει τις τέντες των νομάδων κούρδων στο Ιράν. Όμως σε ένα αρχικό πλάνο του ντοκιμαντέρ διαβάζουμε ότι είναι το κάλυμμα των τεντών των κούρδων νομάδων στο δυτικό Ιράν που φτιάχνεται από καλάμια και κατσικίσιο δέρμα. Περίπου τα ίδια βρίσκω και στη google.

  Ενώ βλέπουμε τις δραστηριότητες για το φτιάξιμο του chigh, ακούμε σε voice over την αφήγηση της δημιουργίας του κόσμου και του ανθρώπου. Τον έφτιαξε από χώμα ο Θεός, όμως τον παράτησε για 700 χρόνια. Μετά έδωσε λειτουργίες στα όργανά του και του εμφύσησε τελευταία τη ζωή, την ψυχή, δεν θυμάμαι. Δεν ξέρω αν η ιστορία αυτή βρίσκεται σε κάποιο θρησκευτικό κείμενο ή βρίσκεται στη λαϊκή παράδοση.

  Τώρα τι ξεχωρίσαμε στην ταινία.

  Το διαρκές τράβελινγκ της κάμερας, πότε αργό και πότε γρήγορο.

  Ένα μάτι που εμφανίζεται σαν leit motiv σε ECU (extreme close up).

  Μια υπέροχη μουσική που παίζει μια ομάδα νεαρών με τα όργανά τους, έγχορδα, που μοιάζουν με λαούτο.

  Μια συζήτηση μέσα στη σκηνή πάνω στο γάμο. Η κάμερα μας δείχνει διαδοχικά, σε κυκλική κίνηση, τα πρόσωπα.

  Ένα παιδί βοηθάει συχνά τον πατέρα του. Του φέρνει καλάμια και πέτρες από το ποτάμι.

  Ελάχιστο το κινηματογραφικό έργο του Ασλανί, κυρίως μικρού μήκους ταινίες, ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας, και μόλις δυο μεγάλου μήκους ταινίες μυθοπλασίας. Είναι ποιητής, και φαίνεται ότι η ποίηση τον απασχολεί περισσότερο. Στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία έκανε έξι χρόνια να βρει χρηματοδότες.