Hiroshi Teshigahara, Γυναίκα στους Αμμόλοφους (Woman in the dunes, 1964)

 Hiroshi Teshigahara, Γυναίκα στους Αμμόλοφους (Woman in the dunes, 1964)

 

  Ας ξεκινήσουμε απ’ αυτό: ο φίλος μου ο Νίκος μου τη συνέστησε. Την είδα με το φίλο μου τον Γιάννη, ο οποίος ενθουσιάστηκε. 8,5 η βαθμολογία της, εμένα δεν με ενθουσίασε.

  Γιατί;

  Διότι είναι θρίλερ.

  Ψυχολογικό θρίλερ τη χαρακτηρίζει η βικιπαίδεια.

  Drama, thriller, το ΙΜDb.

  To «ψυχολογικό» και το «drama» με έκαναν να τη δω ευχάριστα.

  Να σημειώσω εδώ ότι, ενώ τα θρίλερ μπορώ να τα δω γιατί έχουν στοιχεία δράματος, αυτά που δεν αντέχω είναι τα horror, αγαπημένο μου είδος όταν ήμουν φοιτητής. Όταν κοιτάζω τις νέες ταινίες που θα προβληθούν την Πέμπτη, αν κάποια είναι θρίλερ την αγνοώ. Γράφω μόνο για άλλες, για να τιμήσω την κάρτα διαπίστευσης (με αυτή μπορώ και βλέπω τις δημοσιογραφικές avant premier), καθυστερώντας έτσι τις ιρανικές.

  Είπαμε, το project πάνω στο οποίο δουλεύω τώρα είναι μια «Εισαγωγή στον ιρανικό κινηματογράφο» για να ακολουθήσει (αν ζούμε) μια εισαγωγή στον κινέζικο κινηματογράφο. Για το κινέζικο θέατρο έχουμε γράψει εδώ και πολλά χρόνια, στο «Εισαγωγή στο θέατρο της Ιαπωνίας και της Κίνας» (ΑΛΔΕ,2010).

  Όχι, δεν σκοπεύω να γράψω εισαγωγή στον ιαπωνικό κινηματογράφο, παρόλο που μου αρέσει πολύ και έχω δει πακέτο τους τρεις κορυφαίους γιαπωνέζους σκηνοθέτες, Yasujiro Ozu, Kenzi Mizoguchi και Akira Kurosawa.

  Αλλά για την ταινία δεν μίλησα.

  Καθυστέρησε στους αμμόλοφους ο εντομολόγος δάσκαλος, δεν θα προλάβει το λεωφορείο. Κάποιοι χωρικοί του προτείνουν να φιλοξενηθεί στο χωριό. Θα μπορούσε στο σπίτι μιας γυναίκας.

  Πρέπει όμως να κατέβη στο σπίτι της με μια ανεμόσκαλα.

  Κατεβαίνει.

  Και παγιδεύεται.

  Ανεβάζουν πάνω την ανεμόσκαλα, δεν μπορεί να διαφύγει.

  Η γυναίκα, μόνη από τότε που μια αμμοθύελλα κατάπιε τον άντρα και την κόρη της, θα τον περιποιηθεί. Η ίδια μαζεύει άμμο, τον βάζει σε μικρά κιβώτια τα οποία ανασύρουν πάνω οι χωρικοί. Θα τον πουλήσουν. Σε αντάλλαγμα, της προσφέρουν φαγητό και νερό. Το σχέδιο είναι να τη βοηθάει. Αν δεν μαζεύει την άμμο η οποία πέφτει συνεχώς πάνω στο σπίτι, θα το σκεπάσει.

  Ακούμε ότι στη θέση του βρίσκονται και άλλοι δύο σε γειτονικά σπίτια.

  Μια απόπειρά του να δραπετεύσει παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή, τον σώζουν οι χωρικοί. Είχε αρχίσει να τον καταπίνει η άμμος. Αυτό το «καταπίνει» το ήξερα μόνο για βαλτότοπους. Κάθε προσπάθειά σου να συρθείς έξω έχει σαν αποτέλεσμα να βυθιστείς ακόμη βαθύτερα.

  Το ότι θα κάνουν σεξ είναι μια αφηγηματική αναμονή που επαληθεύεται.

  Το ότι αυτή θα μείνει έγκυος, όμως με εξωμήτρια, δεν το περιμέναμε.

  Θα την ανεβάσουν πάνω και θα την πάνε σε νοσοκομείο.

  Όσο για τον ίδιο, όταν ανακαλύπτει ένα τρόπο να «αποστάζει» νερό από την άμμο η οποία έχει «ρουφήξει» τη νυχτερινή υγρασία, ενθουσιάζεται. Θα βοηθήσει τους χωρικούς με την ανακάλυψή του, να βγάζουν νερό.

  Πέρα από τις ρεαλιστικές απιθανότητες, σύμφυτες στο είδος, ο Γιάννης βρήκε το τέλος «κουφό».

  Τελειώνει με την ανακοίνωση ότι ο εντομολόγος δάσκαλος είναι εξαφανισμένος εδώ και επτά χρόνια, η τύχη του αγνοείται.

  Έμεινε με τους χωρικούς.

  Μπορούμε να υποθέσουμε ότι συνέζησε με τη γυναίκα, σαν κανονικό αντρόγυνο τώρα πια.