Rafik Boustani και Joselyne Saab, Iran, utopia in the making (1980)

 Rafik Boustani και Joselyne Saab, Iran, utopia in the making (1980)

 

  Να μην τα ξαναλέμε, ενδιαφέρομαι για τα τεκταινόμενα στο Ιράν, και ένα ντοκιμαντέρ για το Ιράν, και μάλιστα για την επανάσταση, είναι κάτι που με ενδιαφέρει.

  Και οι δυο σκηνοθέτες είναι λιβανέζικης καταγωγής και παρακολούθησαν την ιρανική επανάσταση in the making. Όμως, καθώς ολοκληρώθηκε και προβλήθηκε το 1980, κάποιες «προβλέψεις» που γίνονται στην ταινία δεν επαληθεύτηκαν.

  Καταρχάς δεν είχε ξεκινήσει ο πόλεμος με το Ιράκ, πράγμα που άλλαξε πολλά δεδομένα. Και πρώτα πρώτα ισχυροποίησε τη θέση των ισλαμιστών οι οποίοι είχαν ήδη θέσει εκτός νόμου τις υπόλοιπες επαναστατικές δυνάμεις με τις οποίες είχαν συνεργαστεί για την ανατροπή του σάχη. Ο Μπανί Σαντρ, πρώτος πρόεδρος του Ιράν μετά την επανάσταση, κυριολεκτικά το έσκασε από τη χώρα, στον σύνδεσμο που παραθέτω υπάρχουν αρκετές λεπτομέρειες. Όμως έτσι κι αλλιώς ήταν ουτοπία αυτό που ονειρευόταν, επιστροφή στην επαρχία και ξαναζωντάνεμα των αγροτικών καλλιεργειών. Φυσικά δεν κυνηγήθηκε γι’ αυτό.

  Ενδιαφέροντα αυτά που είδαμε και ακούσαμε. Θα παραθέσουμε μόνο το απόσπασμα από μια συνέντευξη, ότι με την απαγόρευση του αλκοόλ άρχισαν να οργιάζουν κυριολεκτικά τα ναρκωτικά.

  Και επίσης την ατάκα: «Αυτή είναι μια συμμαχία των γιων και των παππούδων ενάντια στους πατεράδες τους».

  Οι πατεράδες είχαν απολαύσει τον δυτικό τρόπο ζωής επί σάχη και είχαν μια κοσμική αντίληψη για τη ζωή. Οι παππούδες όμως ήταν συντηρητικοί μουσουλμάνοι, ενώ οι γιοι είχαν εξελιχθεί σε φονταμενταλιστές μουσουλμάνους.