Ebrahim Hatamikia, The red ribbon (1999)

 Ebrahim Hatamikia, The red ribbon (1999)

 

  Η «Κόκκινη κορδέλα» είναι μια γκροτέσκα ταινία, με τρία πρόσωπα: μια γυναίκα, τη Habibeh, και δύο άντρες, τoν Davoud, ναρκαλιευτή, και τον Jomeh, ένα αφγανό πρόσφυγα που η κατάστασή του του επιτρέπει να καταλαβαίνει τον πόνο των άλλων. Αυτός βρίσκεται πιο κοντά στην Habibeh.

  Ναι, παίζει το ερωτικό στοιχείο, ανάμεσα στους άντρες, ενώ τη γυναίκα την αφήνει τελείως ασυγκίνητη.

  Έχει έλθει στο πατρικό της για να ζήσει, όμως το βρίσκει συντρίμμια. Επί πλέον είναι ναρκοπέδιο.

  Και όχι μόνο.

  Είναι νεκροταφείο τανκ.

  Ένα όμως είναι σχεδόν ανέπαφο.

  Θα το επισκευάσουν.

  Θα δούμε μήπως καμιά φάση με το επιδιορθωμένο τανκ;

  Η ταινία μου θύμισε, με τον γκροτέσκο χαρακτήρα της, το «Underground» του Κουστουρίτσα. Μόνο ο πίθηκος έλλειπε.

  Και πάλι θα γράψω ότι η ταινία δεν έχει να κάνει με την «ιερή άμυνα», ούτε για τις επιπτώσεις του πολέμου στους άμαχους. Οι «επιπτώσεις» είναι το φόντο στο οποίο αναπτύσσονται οι διαπροσωπικές σχέσεις ανάμεσα στα τρία πρόσωπα.

  Είπαμε, ο χώρος είναι ναρκοπέδιο, και θα δούμε νάρκες να εκρήγνυνται.

  Την παράσταση την κλέβει η Azita Hajian με το πονηρό υπομειδίαμα, που δικαίως τιμήθηκε με το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού στο 17^ο διεθνές φεστιβάλ Fajr (Τεχεράνη), όπως βέβαια και ο σκηνοθέτης και ο μοντέρ.

  H ταινία ακουμπάει και σε ένα υποείδος του drama, τους αφγανούς μετανάστες. Θα δούμε και άλλες ταινίες στις οποίες εμφανίζονται αφγανοί μετανάστες, όπως το «Djomeh» (2000) του Hassan Yektapanah και τη «Βροχή» (2001) του Majid Majidi. Και στις τρεις παίζει ο έρωτας.

  Η ταινία μου άρεσε πολύ, όπως άρεσε και σε πολλούς άλλους, πράγμα που φαίνεται από το 7,1 της βαθμολογίας της.